صرف نظر نماید بالاخره همان مرض با اینکه بیش از (۵۸) سال از عمر شریفش نگذشته بود مقراض اجل گردیده طناب عمرش را پاره کرد و آن گوهر گرامی را از چنگ دوستان و دوستدارانش در ربود. »
مرحوم راه نجات ساعت یازده و نیم روز شنبه ۲۹ فروردین ۱۳۲۶ پس از کسالت ممتدی جهان فانی را بدرود گفت و جنازه او را با حضو رجمع زیادی از آزادیخواهان و نویسندگان و کارگران از منزل شخصی بمسجد دروازه دولت حمل کرده و از آنجا ساعت سه و نیم بعد از ظهر سردست حرکت داده و همینکه بمیدان مجسمه رسیدند تابوت را در نعش کشی که از گل و ر یا حین آراسته شده بود گذارده و بتخت فولاد حمل کرده و در محل مخصوصی، دم تکیه بابا رکن الدین دفن نمودند. فردای آنروز از طرف انجمن جراید اصفهان و فرزندان آنمرحوم مجلس ختمی در مسجد دروازه دولت بر پا گردیده و عموم طبقات در آنشرکت نمودند.
از مرحوم راه نجات برادری بنام سلیمان راه نجات که عضو اداره دارا نیست و همچنین به پسر بنام‌های نجات الله، حشمت الله، نصرت الله و دختری باقیست. و نجات الله بعد از پدر روزنامه را دائر نگاهداشت و امتیاز آنرا بنام خود گرفت و هم اکنون روزنامه بنام‌ایشان منتشر می‌گردد. ما در ذیل کتاب از این دوره روزنامه راه نجات جداگانه گفتگو خواهیم کرد.
نگارنده را با مرحوم راه نجات انس و الفتی بود. یکمرتبه بین من و‌ایشان در باره تأسیس انجمن فرهنگی ایران و شوروی مبارزه قلمی در گرفت و بعد معلوم شد که‌ایشان را در این قسمت اغفال کرده و موضوع را اشتباه بایشان حالی کرده‌اند بهر جهت مرحوم راه نجات از شخصیتهائیست که در بین افراد ایرانی کمتر نظیر داشته و با فقر و تنگدستی که دو چار بود هرگز حاضر برای تغییر عقیده و ملک خود نبود.
در جریانات بعد از شهریور ۳۲۰ که حزب توده در ایرا ن کر و فری داشت و من جمله در اصفهان دارای نفوذ و قدرت فوق‌العاده گردید؛ با اینکه سران حزب چندین بار از مرحوم راه نجات تقاضای همکاری و ورود بحزب را نمودند، آنمرحوم نپذیرفت و با کناره‌گیری از داخل شدن در حزب ثبات و پایداری در مسلک خویش را بظهور رسانید. گرچه کسالت ممتد و دل درد شدید او را از هرگونه فعالیتی باز داشته بود بقسیکه خوراک او در شبانه روز منحصر بچند قاشق آبگوشت بود مع ذلک پیوسته محضرش مجمع دانشمندان و مطلعین بود و از بیانات شیرین و عمیق او استفاده میکردند. خداش او را رحمت کناد.
(۵۷۲) راهنمای تجارتی ایران
مجله راهنمای تجارتی ایران که اسم (عصر جدید) را نیز داشته در طهران به مدیری (ف. پارسای) و مؤسسی (ف. نوری) تأسیس و منتشر شده و شماره ۶۳
-۳۱۷-
