پرش به محتوا

برگه:تاریخ جرائد و مجلات ایران از محمد صدرهاشمی جلد سوم.pdf/۹۳

از ویکی‌نبشته
این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
حرف شین بعده الكاف
شکوفه؛ شمال غرب
 

شکوفه راجع بمدارس نان و طرز امتحانات آن‌ها و سایر امور مربوط بنسوان و دوشیزگان است. سرمقاله شماره پنجم بعنوان (مدرسه چه نام است) نوشته شده. سال اول با انتشار شماره ۱۷ خاتمه پیدا کرده و تمام نمرات این سال در صفحه چهارم دارای کاریکاتور است.

سال دوم شکونه بشماره ۱۸ مورخ ۲۶ ذیحجه ۱۳۳۱ قمری شروع گردیده و این شماره با چاپ سربی طبع شده است. شماره اول سال سوم در چهار صفحه با چاپ سربی طبع و در تاریخ ۶ محرم ۱۳۳۳ منتشر گردیده، مقاله افتتاحی این شماره بدین عنوان است: کوشش بی‌فایده است وسیه بر ابروی کور ». در این شماره مقاله بقلم مرحوم ادیب الممالک راجع بتدبیر منزل درج است. شماره اول سال چهارم بهمان سبک و قطع سال سوم در غره شهر صفر ۱۳۳۴ قمری منتشر شده و شعر زیر در ضمن قصیده‌ای از مرحوم ادیب الممالک راجع بماده تاریخ سال چهارم شکوفه درج است ماده تاریخ شکوفه.

گفتم بادیب بهر تاریخش
زیبا و ستوده مصرعی برگو
 
افزود یکی بر آن سپس گفتا
گیتی شده از شکوفه چون مینو
 
۱۳۳۴
 

شماره ۱۱ سال چهارم شکوفه در تاریخ ۵ شنبه غره ذیقعده ۱۳۳۴ قمری نشر شده و محل اداره آن در مدرسه مبارکه مزنیه طهران - خیابان ماشین، در خیابان اسدالدوله نمره ۲۱ همین گردیده است.

در دیوان ادیب المسالت چاپ وحید ص ۴۷۸ دو فرد شعر زیر بعنوان (تقریط جریده شکوفه) چاپ شده.

فروغش‌گر بتاید بر شکوفه

شود روی زمین یکسر شکوفه
 

گل از خار آورد در سنگ خارا

برارد چون زخاک‌تر شکوفه
 

و نیز در صفحه ۴۴۴ دیوان مذکور قصیده مفصلی از ادیب الممالک تحت عنوان «در آغاز سال چهارم شکوفه ۱۹ محرم ۱۳۳۴» درج است که مطلع و چند شعر آن چنین است.

گیتی شده از شکوفه چون مینو
از لاله امل و از گل خوشبو
 
این سال چهارم است کامد باز
گل در صف باغ و آب اندرجو
 
● ● ● ●
● ● ● ●
 
گر شیر شود حمود نتواند
زین نامه دقیقه گرفت آهو
 
زیب از قلم مزینی دارد
این نامه نغز دلکش دلجو
 
خاتون بر رگوار با فره
بانوی سرو شیار با نیرو
 

(۷۰۰) شمال غرب

روزنامه شمال غرب در شهر تبریز بمدیری آقای باقر نطاق تأسیس و منتشر شده است. مرحوم تربیت در فهرست جراید آذربایجان راجع باین روزنامه مینویسد: روزنامه هفتگی شمال غرب منتشر در تبریز با چاپ سوبی مدیریت و نویسندگی باقر

-۸۱-