برگه:اسیر فروغ فرخزاد.pdf/۳۵

بوسه

□

در دو چشمش گناه می‌خندید
بر رخش نور ماه می‌خندید
در گذرگاه آن لبان خموش
شعله‌ای بی‌پناه می‌خندید