این برگ هم‌سنجی شده‌است.
هر زمان میدود در خیالم
نقشی از بستری خالی و سرد
نقش دستی که کاویده نومید
پیکری را در آن با غم و درد
بینم آنجا کنار بخاری
سایهٔ قامتی سست و لرزان
سایهٔ بازوانی که گوئی
زندگی را رها کرده آسان
دورتر کودکی خفته غمگین
در بر دایهٔ خسته و پیر
بر سر نقش گل‌های قالی
سرنگون گشته فنجانی از شیر
پنجره باز و در سایهٔ آن
رنگ گل‌ها به زردی کشیده
پرده افتاده بر شانهٔ در
آب گلدان به آخر رسیده
