انوری (مقطعات)/به خدایی که در پرستش خویش

از ویکی‌نبشته
انوری (مقطعات) از انوری
(به خدایی که در پرستش خویش)
  به خدایی که در پرستش خویش آسمان را رکوع فرمودست  
  دست حکمش به کیله‌ی خورشید خرمن روزگار پیمودست  
  که ز چشمم به عشق خدمت تو جان به عرض سرشک پالودست  
  این سخن را عزیز دار که دوش چرخ با من در این سخن بودست