انوری (مقطعات)/ای ملک پادشه شده ثابتقدم به تو
ظاهر
ای ملک پادشه شده ثابتقدم به تو | بر امر و نهی تو قدمش را ثبات باد | |||||
در ذمت ملوک جهان دین طاعتت | واجبتر از ادای صیام و صلات باد | |||||
واندر زمین مملکت از حرص خدمتت | مردم گیاه رسته به جای نبات باد | |||||
نعال بارگاه ترا گرد دستگاه | بر جای نعل و میخ هلال و بنات باد | |||||
در استخوان هرکه ز مهر تو مغز نیست | از پای مال خاک رمیم و رفات باد | |||||
بس بر جگر چو جان به لب آید ز تشنگیش | آب ار رود ز نایژهی حادثات باد | |||||
از آبهای دشمن تو اشک روشنست | رخسارهی چو نیلش ازو چون فرات باد | |||||
هر باد عارضه که به عرضت گذر کند | با نامهی شفا و نسیم نجات باد | |||||
ای پادشا سکندر ثانی و خضر تو | این شربت مبارکت آب حیات باد |