انوری (مقطعات)/ای خواجه مکن تا بتوانی طلب علم

از ویکی‌نبشته
انوری (مقطعات) از انوری
(ای خواجه مکن تا بتوانی طلب علم)
  ای خواجه مکن تا بتوانی طلب علم کاندر طلب راتب هر روز بمانی  
  رو مسخرگی پیشه کن و مطربی آموز تا داد خود از کهتر و مهتر بستانی  
  نی گوشه‌ی کنجی و کتابی بر عاقل بهتر ز بسی گنج و بسی کامروانی  
  گر بی‌خردان قیمت این ملک ندانند ای عقل خجل نیستم از تو که تو دانی  
  فرعون و عذاب ابد و ریش مرصع موسی کلیم‌الله و چوبی و شبانی  
  • (در بعضی از نسخه های دیوان عبید زاکانی، این شعر متعلق به او دانسته شده است.)