انوری (مقطعات)/ای بزرگی کز آب و خاک چو تو

by انوری

	ای بزرگی کز آب و خاک چو تو			دست دوران آسمان نسرشت
	تخمی از لطف در زمین کمال			چو تو حراث روزگار نکشت
	یاد کردی ز انوری به کرم			باز بر پشت روزگار نبشت
	غرض او تویی و خدمت تو			نه ملاقات چوب و صحبت خشت
	در سرایی که تو نخواهی بود			در و دیوار او چه خوب و چه زشت
	به خدایی که کعبه خانه‌ی اوست			که بود کعبه بی‌توام چو کنشت
	میزبان اول آنگهی خانه			روئیة الله نخست باز بهشت