انوری (مقطعات)/ای بر در بامداد پندار
ظاهر
ای بر در بامداد پندار | فارغ چو همه خران نشسته | |||||
نامت به میان مردمان در | چون آتشی از چنار جسته | |||||
ما را فلک گزاف پیشه | بر آخر شرکت تو بسته | |||||
نارسته ز جهل و برده هر روز | نوباوهی احمقی برسته | |||||
با شومی جهل هرکه در ساخت | فالش نکند فلک خجسته | |||||
طفلند ممیزان و زینند | احرار چو دایه سینه خسته | |||||
باری چو درخت سست بیخی | کم ده به تبر ز شاخ دسته | |||||
در مجلس روزگارت این بس | کز درزه رسیدهای به دسته | |||||
طوفان منازعت مینگیز | ای ساکن کشتی شکسته | |||||
اف از خور و خواب اگر نبودیم | در سلک تناسب از تو رسته |