| | | | | | |
| |
کو آصف جم گو بیا ببین |
|
بر تخت سلیمان راستین |
|
| |
پیشش بدل دیو و دام و دد |
|
درهم زده صفهای حور عین |
|
| |
بادی که کشیدی بساط او |
|
بر درگه اعلاش زیر زین |
|
| |
مهری که وحوش و طیور را |
|
در طاعتش آورد بر نگین |
|
| |
از بیم سپاهش سپاه خصم |
|
چون مور نهان گشته در زمین |
|
| |
پای ملخی بیش نی بقدر |
|
در همت او ملک آن و این |
|
| |
بر تخت چو عرش سبای او |
|
از عرش رسولان آفرین |
|
| |
چون صرح ممرد شراب صرف |
|
بیورزش انصاف آب و طین |
|
| |
در سایه پر همای چتر |
|
طی کرده اقالیم ملک و دین |
|
| |
بیسابقهی وحی جبرئیل |
|
اسرار وجودش همه یقین |
|
| |
بیواسطهی هدهدش خبر |
|
از جنبش روم و قرار چین |
|
| |
بیعهدهی عهد پیمبری |
|
آیات کمالش همه مبین |
|
| |
وقتش نشود فوت اگرنه روز |
|
در حال کند از قفا جبین |
|
| |
چون دیو به مزدوری افکند |
|
آنرا که خلافش کند لعین |
|
| |
بر چرخ کشد پایه چون شهاب |
|
آنرا که وفاقش بود قرین |
|
| |
چون رای زند در امور ملک |
|
بحر سخنش را گهر ثمین |
|
| |
چون صف کشد اندر مصاف خصم |
|
شیر علمش را صفت عرین |
|
| |
هم در کتف دایگان رضیع |
|
هم در شکم مادران جنین |
|
| |
از بیعت او مهر بر زبان |
|
وز طاعت او داغ بر سرین |
|
| |
در جنبش جیشش نهفته فتح |
|
چون موم در اجزای انگبین |
|
| |
در دولت خصمش نهان زوال |
|
چون یاس در ایام یاسمین |
|
| |
عزمش به وفاق فلک ضمان |
|
رایش به صلاح جهان ضمین |
|
| |
گر عزم فلک خود بود وفی |
|
گر رای ملک خود بود رزین |
|
| |
سدش نشود رخنه از غرور |
|
حصنی که چو حزمش بود حصین |
|
| |
زورش نکشد طعنه از فتور |
|
حبلی که چو عهدش بود متین |
|
| |
با کوشش او شیر آسمان |
|
شیریست مزور ز پوستین |
|
| |
با بخشش او دست آفتاب |
|
دستی است معطل در آستین |
|
| |
در ملک زمینش نبوده عار |
|
باری چو ملک باشی این چنین |
|
| |
مثل ملک و ملک روزگار |
|
حوت فلک و آب پارگین |
|
| |
با شین شهی آمد از عدم |
|
زان تاجور آمد چو حرف شین |
|
| |
مذکور به فرزند تاجبخش |
|
آنجا به فریدون شد آبتین |
|
| |
مشهور به فرزند تاجدار |
|
اینجا به ملک شه طغان تکین |
|
| |
روزی که به مردی کنند کار |
|
وقتی که چو مردان کشند کین |
|
| |
چون زخمه گذارند شستها |
|
آید وتر چرخ در طنین |
|
| |
چون حمله پذیرند پر دلان |
|
آید کرهی خاک در حنین |
|
| |
وز نعل سمند و سیاه و بور |
|
چون کار درافتد بهان و هین |
|
| |
در خاره فتد عقدها چو عین |
|
در پشته فتد رخنها چو سین |
|
| |
در مغز عدو حفرها برد |
|
تا گوهر خنجر کند دفین |
|
| |
وز ابر سنان ژالهها زند |
|
تا سودهی ناچخ کند عجین |
|
| |
دیدست به کرات بیشمار |
|
در معرکها چرخ تیزبین |
|
| |
با بیلک او مرگ همعنان |
|
با رایت او فتح همنشین |
|
| |
چین گره ابروی اجل |
|
در روی املها فکنده چین |
|
| |
دندان سنان آسمان خراش |
|
آغوش کمند آشتی گزین |
|
| |
از خرج عرق سرکشان نزار |
|
وز دخل ورم خستگان سمین |
|
| |
یک طایفه را نعرها بلند |
|
یک طایفه را نالهها حزین |
|
| |
در قلب چنان ورطهی خشن |
|
در عین چنان فتنهی سجین |
|
| |
از جانب او جز کمان نکرد |
|
در حمله چو بیطاقتان انین |
|
| |
وز لشکر او جز اجل نبرد |
|
در خفیه چو بیآلتان کمین |
|
| |
رمحش نه عصای کلیم بود |
|
وز خوردن اعدا نشد بطین |
|
| |
عفوش نه دعای مسیح بود |
|
وز کثرت احیا نشد غمین |
|
| |
تا غصه خورد ناقص از تمام |
|
تا طعنه کشد خاین از امین |
|
| |
در غصهی این ملک باد رای |
|
در طعنهی آن خسروی تکین |
|
| |
ساعات بقای ملک شهور |
|
ایام نفاذ ملک سنین |
|
| |
در بزم شهی یسر بر یسار |
|
در رزم شهان یمن بر یمین |
|
| |
دوران جهان تابع و مطیع |
|
دارای جهان ناصر و معین |
|
