انوری (غزلیات)/یارب چه بلا که عشق یارست

by انوری

	یارب چه بلا که عشق یارست			زو عقل به درد و جان فکارست
	دل برد و جمال کرد پنهان			فریاد که ظلم آشکارست
	گر جان منست ازو به جانم			من هیچ ندانم این چکارست
	ناید بر من خیال او هیچ			وین هم ز خلاف روزگارست
	کارم چو نگار نیست با او			زان بر رخ من ز خون نگارست
	زو هیچ شمار برنگیرم			زیرا که جفاش بی‌شمارست