انوری (غزلیات)/گرفتم سر به پیمان درنیاری
ظاهر
گرفتم سر به پیمان درنیاری | سر جور و جفا باری چه داری | |||||
چو یاران گر به پیغامی نیرزم | به دشنامی چرا یادم نیاری | |||||
به غم باری دلم را شاد میدار | اگر عادت نداری غمگساری | |||||
من از وصلت فقع تا کی گشایم | چو تو نامم به یخ برمینگاری | |||||
شمار از وصل تو کی برتوان داشت | تو کس را از شماری کی شماری | |||||
ترا گویم که به زین باید این کار | مرا گویی تو باری در چه کاری | |||||
تو داری دل که خواهد داد دادم | تویی یار از که خواهم خواست یاری | |||||
دل بیمعنی تو کی گذارد | که این معنی به گوش اندر گذاری | |||||
ترا چه در میان غم انوری راست | تو بیمعنی از این غم برکناری |