انوری (غزلیات)/معشوقه به رنگ روزگارست
| معشوقه به رنگ روزگارست | با گردش روزگار یارست | |||||
| برگشت چو روزگار و آن نیز | نوعی ز جفای روزگارست | |||||
| بس بوالعجب و بهانه‌جویست | بس کینه‌کش و ستیزه‌کارست | |||||
| این محتشمیست با بزرگی | گر محتشم و بزرگوارست | |||||
| بوسی ندهد مگر به جانی | آری همه خمر با خمارست | |||||
| در باغ زمانه هیچ گل نیست | وان نیز که هست جفت خارست | |||||
| ای دل منه از میان برون پای | هر چند که یار بر کنارست | |||||
| امید مبر کز آنچه مردم | نومیدترست امیدوارست | |||||
| هر چند شمار کار فردا | کاریست که آن نه در شمارست | |||||
| بتوان دانست هر شب از عمر | آبستن صد هزار کارست | |||||