انوری (غزلیات)/مست از درم درآمد دوش آن مه تمام

by انوری

	مست از درم درآمد دوش آن مه تمام			دربر گرفته چنگ و به کف برنهاده جام
	بر روز روشن از شب تیره فکنده بند			وز مشک سوده بر گل سوری نهاده دام
	آهنگ پست کرده به صوت حزین خویش			شکر همی فشانده ز یاقوت لعل‌فام
	گفتی که لعل ناب و عقیق گداخته است			درجام او ز عکس رخ او شراب خام
	بنشست بر کنار من و باده نوش کرد			آن ماه سروقامت و آن سروکش خرام
	گفت ای کسی که در همه عمر از جفاء چرخ			با من شبی به روز نیاورده‌ای به کام
	اینک من و تو و می لعل و سرود و رود			بی‌زحمت رسول و فرستادن پیام
	با چنگ بر کنار بد اندر کنار من			مخمور تا به صبح سفید از نماز شام
	در گوشه‌ای که کس نبد آگه ز حال ما			زان عشرت به غایت و زان مستی تمام
	نه مطرب و نه ساقی و نه یار و نه حریف			او بود و انوری و می لعل والسلام