انوری (غزلیات)/صبر کن ای تن که آن بیداد هجران بگذرد
ظاهر
صبر کن ای تن که آن بیداد هجران بگذرد | راحت تن چون که بگذشت آفت جان بگذرد | |||||
خویشتن در بند نیک و بد مکن از بهر آنک | زشت و خوب و وصل و هجران درد و درمان بگذرد | |||||
روزگاری میگذار امروز از آن نوعی که هست | کانچه مردم بر خود آسان کرد آسان بگذرد | |||||
تا در این دوری ز داروی و ز درمان چاره چیست | صبر کن چندان که این دوران دونان بگذرد | |||||
گرچه مهجورم تن اندر درد هجران کی دهم | روزی آخر یاد ما بر یاد جانان بگذرد | |||||
گرچه در پیمان تست این دم چنان غافل مباش | کین جهان مختصرآباد ویران بگذرد | |||||
ماهرویا تکیه بر عشق من و خوبی خویش | بس مکن زیرا که هم این و هم آن بگذرد | |||||
شرم دار آخر که هردم الغیاث انوری | تازه بر سمع بزرگان خراسان بگذرد |