انوری (غزلیات)/بیا که با سر زلف تو کارها دارم

by انوری

	بیا که با سر زلف تو کارها دارم			ز عشق روی تو در سر خمارها دارم
	بیا که چون تو بیایی به وقت دیدن تو			ز دیدگان قدمت را نثارها دارم
	بیا که بی‌رخ گلرنگ و زلف گل بویت			شکسته در دل و در دیده خارها دارم
	بیا که در پس زانو ز چند روز فراق			هزار ساله فزون انتظارها دارم
	چو آمدی مرو از نزد من که در همه عمر			به بوسه با لب لعلت شمارها دارم
	نه جور بخت من و روزگار محنت تو			ذخیره‌های بسی روزگارها دارم
	مرا ز یاد مبر آن مبین که در رخ و چشم			ز گوش و گردن تو یادگارها دارم
	خطاست اینکه همی گویم این طمع نکنم			که دست‌برد طمع چند بارها دارم
	قرارهای مرا با تو رنگ و بویی نیست			که با زمانه‌ی اینها قرارها دارم
	زکار خویش تعجب همی کنم یارب			چو ناردان فروبسته کارها دارم