انوری (غزلیات)/بختی نه بس مساعد یاری چنان که دانی

by انوری

	بختی نه بس مساعد یاری چنان که دانی			بس راحتی ندارم باری ز زندگانی
	ای بخت نامساعد باری تو خود چه چیزی			وی یار ناموافق آخر تو با که مانی
	جانی خراب کردم در آرزوی رویت			روزم سیاه کردی دردا که می‌ندانی
	گفتی ز رفتن آمد آنکه بدی برویت			بایست طیره‌رویی رو جان که ننگ جانی
	عمری به باد دادم اندر پی وصالت			تا خود چه‌گونه باشد احوال این جهانی