پرش به محتوا
امیر خسرو دهلوی (گزیده از مجنون و لیلی)/چون گوهر مدح خواجه سفتم
| | | | | | |
|
چون گوهر مدح خواجه سفتم |
|
وز غیب شنیدم، آنچه گفتم |
|
|
اکنون قدری در معانی |
|
ریزم بسر چنید ثانی |
|
|
قطب ز من و پناه ایمان |
|
سر جمله جملهی کریمان |
|
|
در شرع، نظام دین احمد |
|
یعنی که، نظام دین محمد |
|
|
در حجرهی فقر پادشاهی |
|
در عالم دل جهان پناهی |
|
|
در عالم وحدت ایستاده |
|
بر هر دو جهان قدم نهاده |
|
|
از خواجگی آستین کشیده |
|
در پایهی بندگی رسیده |
|
|
بیناتر جمله پاکبینان |
|
بیدارترین شب نشینان |
|
|
مسند ز سپهر بر ترش باد |
|
خسرو چو ستاره چاکرش باد |
|
-