پرش به محتوا

امیر خسرو دهلوی (گزیده از مجنون و لیلی)/چون گوهر مدح خواجه سفتم

از ویکی‌نبشته
  چون گوهر مدح خواجه سفتم وز غیب شنیدم، آنچه گفتم  
  اکنون قدری در معانی ریزم بسر چنید ثانی  
  قطب ز من و پناه ایمان سر جمله جمله‌ی کریمان  
  در شرع، نظام دین احمد یعنی که، نظام دین محمد  
  در حجره‌ی فقر پادشاهی در عالم دل جهان پناهی  
  در عالم وحدت ایستاده بر هر دو جهان قدم نهاده  
  از خواجگی آستین کشیده در پایه‌ی بندگی رسیده  
  بیناتر جمله پاکبینان بیدارترین شب نشینان  
  مسند ز سپهر بر ترش باد خسرو چو ستاره چاکرش باد