امیر خسرو دهلوی (انتخاب از غزلیات)/کشته‌ی تیغ جفایت دل درویش من است

by امیر خسرو دهلوی

	کشته‌ی تیغ جفایت دل درویش من است			خسته تیر بلایت جگر ریش من است
	نیک‌خواهی که کند منع ز عشق تو مرا			منکری دان به حقیقت که بد اندیش منست
	هر گروهی بگزیدند به عالم دینی			عاشقی دین من و بی‌خبری کیش من است
	گر دل از ما ببرید و بتو پیوست چه باک ؟			آشنا با تو و بیگانه زمن خویش من است
	مرگ فرهاد نه آن بود و هلاک شیرین			که برایشان زجدایی غم و درد افزون رفت
	کشتن این بود که شیرین سوی فرهاد گذشت			مردن آن بود که لیلی به سر مجنون رفت
	سوزش سینه‌ی من دید و کنارم نگرفت			دل دیوانه به زنجیر نگه نتوان داشت
	نظری کردم و دزدیده مرا جان بخشید			کز رقیبان خنک دزدی من پنهان داشت