امیر خسرو دهلوی (انتخاب از غزلیات)/رسید دوش ندایی از ین بلند رواق

by امیر خسرو دهلوی

 رسید دوش ندایی از ین بلند رواقکو ای مقیم زوایای شهر بند فراق   درین حضیض چرا گشته‌ای چنین محبوسگذر چو طایر قدسی زاوج این نه طاق   منافقند و ریایی جمیع اهل بشربیا به صحبت یاران بی‌ریا و نفاق   ترا به روز ازل با جیب عهدی بودچه آمدت که فراموش کرده‌ای میثاق   مرو به قول مخالف بهر زه راه حجازو گرنه راه نیابی به پرده‌ی عشاق   کسی که مسکن اصلیش عالم علوی استچه می‌کند به خراسان چه میرود به عراق   زخویش بگذر و بازای سوی ما خسروکه نیست خوشتر ازینجای در همه آفاق   بماندم در بلای دل که یاربمبادا هیچکس را مبتلا دل