امیر خسرو دهلوی (انتخاب از غزلیات)/بس بود این که سوی خود راه دهی نسیم را
بس بود این که سوی خود راه دهی نسیم را | چشم ز رخسان مکن عارض همچو سیم را | |||||
من نه بخود شدم چنین شهرهی کویها ولی | شد رخ نیکوان بلاعقل و دل سلیم را | |||||
شیفتهی رخ بتان باز کی آید از سخن | مست بگوش کی کند کن مکن حکیم را |