پرش به محتوا

آیین‌نامه استخدامی بیمه مرکزی ایران

از ویکی‌نبشته
آیین‌نامه‌های مصوب مجلس شورای ملی تصمیم‌های مجلس

مجلس شورای ملی مجموعه قوانین دوره قانونگذاری بیست و چهارم

قوانین رفاه اجتماعی مصوب مجلس شورای ملی

آیین‌نامه استخدامی بیمه مرکزی ایران - مصوب ۲۹ تیر ۱۳۵۴ مجلس شورای ملی و ۱۰ تیر ۱۳۵۴ مجلس سنا کمیسیون استخدام مجلسین

ماده ۱ - در اجرای بند (ه) ماده ۹ قانون تأسیس بیمه مرکزی ایران و بیمه‌گری مصوب ۱۳۵۰٫۳.۳۰ آیین‌نامه استخدامی بیمه مرکزی ایران به شرح‌زیر تصویب می‌شود:

فصل اول - کلیات

[ویرایش]

ماده ۲ - مستخدمینی که برای تصدی یکی از مشاغل مستمر بیمه مرکزی ایران و مدت نامحدود استخدام شده یا می‌شوند. مستخدم ثابت بیمه‌مرکزی ایران محسوب و مشمول این آیین‌نامه خواهند بود.

تبصره - اعضای هیأت عامل و بازرسان قانونی بیمه مرکزی ایران که به طور موظف و تمام وقت در بیمه مرکزی ایران انجام وظیفه می‌نمایند در هرمورد که مقرراتی برای تعیین تکلیف آنان وجود نداشته باشد در دوره تصدی این مشاغل مشمول این آیین‌نامه خواهند بود هر گاه مستخدمین ثابت بیمه‌مرکزی ایران بدین مقامات منصوب یا انتخاب شوند مدت خدمت آنان در سمتهای مذکور از هر لحاظ جزء سابقه خدمت ثابت آنان در بیمه مرکزی ایران‌محسوب می‌شود.

ماده ۳ - مستخدمینی که برای تصدی مشاغل موقت و مدت معین به خدمت بیمه مرکزی ایران درآیند مستخدم پیمانی محسوب و تابع آیین‌نامه‌ای‌خواهند بود که با رعایت مقررات مربوط به تصویب مجمع عمومی می‌رسد.

تبصره - در صورتی که برای تصدی برخی از مشاغل مستمر استفاده از مستخدمین ثابت ممکن نباشد با تصویب هیأت عامل مستخدم موقت برای‌تصدی شغل مزبور برابر آیین‌نامه موضوع این ماده به طور موقت و مدت معین استخدام می‌شود.

ماده ۴ - افرادی که برای مشاغل کارگری استخدام شده یا بشوند تابع مقررات قانون کار خواهند بود. تعیین مشاغل کارگری به عهده بیمه مرکزی‌ایران و تأیید سازمان امور اداری و استخدامی کشور می‌باشد.

ماده ۵ - تشکیلات و مشاغل مستمر بیمه مرکزی ایران و هر نوع تغییرات بعدی در تشکیلات و حذف یا ایجاد مشاغل مستمر با تأیید سازمان اموراداری و استخدامی کشور به تصویب مجمع عمومی می‌رسد.

ماده ۶ - استخدام اتباع بیگانه و شرایط آن با رعایت قوانین مربوط خواهد بود.

فصل دوم - ورود به خدمت و آموزش و انتصابات

[ویرایش]

ماده ۷ - برای ورود به خدمت ثابت بیمه مرکزی ایران شرایط ذیل لازم است.

الف - داشتن حداقل ۱۸ سال و حداکثر ۴۵ سال تمام.

ب - تابعیت ایران.

ج - انجام خدمت زیر پرچم یا داشتن معافیت قانونی در صورت مشمول بودن.

د - نداشتن سابقه محکومیت جزایی مؤثر.

ه - عدم محکومیت به فساد عقیده و معتاد نبودن به هر نوع مواد مخدر.

و - حداقل داشتن گواهینامه پایان تحصیلات ابتدایی.

ز - داشتن توانایی انجام کاری که برای آن استخدام می‌شود.

ماده ۸ - استخدام داوطلبان ورود به خدمت ثابت در بیمه مرکزی ایران از طریق مسابقه انجام می‌شود برای مشاغل تخصصی که فهرست آن به‌تصویب هیأت عامل می‌رسد ممکن است به امتحان اکتفا نمود ترتیب انجام مسابقه یا امتحان از طرف هیأت عامل تعیین می‌شود.

ماده ۹ - داوطلبانی که در مسابقه یا امتحان ورود به خدمت ثابت قبول شده‌اند یک دوره آزمایش را طی خواهند کرد که حداقل آن سه ماه و حداکثراز دو سال تجاوز نخواهد کرد. حکم استخدام قطعی افرادی که در دوره آزمایشی لیاقت و کاردانی و علاقه به کار از خود نشان بدهند در پایان دوره‌آزمایشی به پیشنهاد رییس واحد مربوط صادر خواهد شد و در این صورت دوره آزمایشی جزء دوران خدمت آنان محسوب می‌شود و افرادی که ضمن‌دوره آزمایشی صالح برای ابقاء در خدمت مورد نظر تشخیص داده نشوند به خدمت آزمایشی آنان خاتمه داده خواهد شد.

تبصره ۱ - به افرادی که به خدمت آزمایشی آنان خاتمه داده می‌شود حقوق و مزایای مرخصی استحقاقی استفاده نشده پرداخت خواهد شد.
تبصره ۲ - حقوق دوره آزمایشی برابر حقوق اولین پایه گروه مربوط خواهد بود و در صورتی که مستخدم به استخدام ثابت پذیرفته شود مدت‌خدمت آزمایشی جزء سابقه خدمت ثابت وی محسوب می‌گردد.

ماده ۱۰ - بیمه مرکزی ایران با توجه به احتیاجات خود و طبق خط مشی مصوب مجمع عمومی برنامه‌های آموزشی و یا کارآموزی لازم را تنظیم وبه مورد اجرا خواهد گذاشت.

ماده ۱۱ - بیمه مرکزی ایران موظف است در فواصل معین شایستگی و استعداد مستخدمین خود را مورد بررسی قرار داده و نتیجه را در پرونده‌استخدامی مستخدم منعکس سازد. این سنجش به نحوی صورت خواهد گرفت که موجب ارشاد و معرف استحقاق مستخدم برای ارتقاء گروه یا تغییرشغل و یا لزوم گذرانیدن دوره کارآموزی جدید باشد.

فصل سوم - حقوق و مزایا

[ویرایش]

ماده ۱۲ - بیمه مرکزی ایران مکلف است بر اساس اهمیت وظایف و مسئولیتها و شرایط احراز کلیه مشاغل مستمر خود را طبقه‌بندی و ارزیابی کندو به گروههای مربوط تخصیص دهد.

تبصره ۱ - طرح طبقه‌بندی مشاغل که شامل دستورالعمل ارزیابی و همچنین دستورالعمل اجرایی طرح و شرح وظایف و شرایط احراز طبقات‌مشاغل و فهرست تخصیص طبقات مشاغل به گروه‌ها می‌باشد پس از تأیید سازمان امور اداری و استخدامی کشور قابل اجرا می‌باشد.

تبصره ۲ - در مواردی که ضرورت ایجاب کند که شرح وظایف و شرایط احراز طبقات مشاغل اصلاح شود، مشاغل تغییر یافته و همچنین مشاغل‌مستمر جدید به ترتیب مندرج در تبصره یک این ماده ارزیابی و به گروههای مربوط تخصیص می‌یابد.

ماده ۱۳ - جدول حقوق ماهانه مستخدمین ثابت مشمول این آیین‌نامه از عدد صد کمتر و از عدد نهصد بیشتر نخواهد بود که با اعمال ضریب ماده۱۴ این آیین‌نامه حقوق مستخدم تعیین خواهد شد. جدول مذکور با تأیید شورای حقوق و دستمزد قابل اجرا خواهد بود.

تبصره - حقوق و مزایای متصدیان مشاغل مذکور در تبصره ماده ۲ که به طور موظف و تمام وقت انجام وظیفه می‌کنند پس از تأیید شورای حقوق‌و دستمزد به تصویب مجمع عمومی می‌رسد.

ماده ۱۴ - ضریب ریالی جدول حقوق ماهانه موضوع ماده ۱۳ این آیین‌نامه همان ضریب ریالی جدول حقوق موضوع ماده ۳۳ قانون استخدام‌کشوری و تغییرات و اصلاحات بعدی آن خواهد بود.

ماده ۱۵ - در صورتی که نوع کار و وظایف و مسئولیتهای مشاغل بیمه مرکزی ایران اقتضا نماید که مبالغی علاوه بر حقوق به مستخدمین مشاغل آن‌پرداخت شود مبلغی به عنوان فوق‌العاده شغل به شاغلین آن مشاغل پرداخت خواهد شد.

برقراری فوق‌العاده شغل در مورد مستخدمین شاغل بیمه مرکزی ایران به موجب طرحی خواهد بود که از طرف بیمه مرکزی ایران پیشنهاد و پس از تأییدشورای حقوق و دستمزد به تصویب مجمع عمومی خواهد رسید.

ماده ۱۶ - استخدام ثابت فقط برای تصدی مشاغل پیش‌بینی شده در یکی از گروههای مذکور در ماده ۱۲ به عمل خواهد آمد و در هر مورد بیمه‌مرکزی ایران با توجه به شغلی که استخدام برای آن صورت می‌گیرد گروهی را که مستخدم جدید در آن قرار می‌گیرد تعیین می‌کند.

ماده ۱۷ - مستخدم ثابت با پایه یک گروه مربوط استخدام می‌شود. بیمه مرکزی ایران می‌تواند سابقه تجربی و آموزش اختصاصی داوطلب خدمت‌را با رعایت ضوابط آیین‌نامه‌ای که با تأیید سازمان امور اداری و استخدامی کشور به تصویب مجمع عمومی می‌رسد برای تعیین پایه او محسوب نماید.

ماده ۱۸ - مستخدمین ثابت در صورت وجود شرایط زیر استحقاق ترفیع پایه در گروهی که خدمت می‌کنند خواهند داشت:

الف - توقف حداقل دو سال در پایه مادون.

ب - رضایتبخش بودن خدمت مستخدم در دو سال گذشته.

ماده ۱۹ - در صورت وجود شرایط زیر می‌توان گروه مستخدم ثابت را ارتقاء داد:

الف - در گروه جدید شغل بدون متصدی وجود داشته باشد.

ب - شرایط احراز شغل گروه جدید را دارا باشد.

ج - امتحان مقرر را با موفقیت بگذراند.

د - در خدمات گذشته خود ابراز لیاقت و کاردانی نموده باشد.

تبصره ۱ - در صورتی که در گروه جدید شغل بدون متصدی وجود نداشته باشد مستخدم به علت کسب شرایط تحصیلی یا تجربی بیشتر می‌توانددر صورت احراز شرایط بندهای (پ) و (چ) و (‌د) این ماده طبق طرح طبقه‌بندی مشاغل به گروه بالاتر ارتقاء یابد.

تبصره ۲ - مستخدمی که ارتقاء گروه می‌یابد در پایه‌ای از گروه جدید قرار خواهد گرفت که حقوق آن پایه با تقریب اضافی به حقوق دو پایه بالاتر ازحقوق پایه‌ای که مستخدم در گروه قبلی دارا بوده‌است نزدیکتر باشد و در صورتی که ارتقاء بیشتر از یک گروه باشد به ازاء هر گروه اضافی یک پایه دیگردر گروه قبلی به مستخدم اعطاء می‌شود و حقوق آن پایه با تقریب اضافی مبنای تعیین پایه مستخدم در گروه جدید قرار خواهد گرفت.

در مواردی که در گروه قبلی اعطاء کلیه پایه‌های فوق امکان‌پذیر نباشد ابتدا پایه مستخدم در گروه جدید با تقریب اضافی نسبت به حقوق آخرین پایه‌گروه قبلی تعیین می‌گردد و سپس به تعداد پایه‌های باقی مانده در گروه جدید به وی پایه اعطاء می‌شود.

در هیچیک از موارد فوق پایه مستخدم در گروه جدید از پایه او در گروه قبلی بالاتر نخواهد بود.

ماده ۲۰ - در صورت ضرورت و یا رضایت مستخدم ثابت می‌توان شغلی در گروه پایینتر و به او ارجاع کرد و در این صورت مستخدم در پایه‌ای ازگروه جدید قرار می‌گیرد که با تقریب نقصانی به حقوق پایه‌ای که مستخدم در گروه قبلی دارا بوده‌است نزدیکتر باشد و تفاوت حقوق پایه گروه قبلی باپایه گروه جدید را دریافت خواهد کرد و در تعیین حقوق آمادگی به خدمت و حقوق بازنشستگی و وظیفه او مبنای محاسبه قرار می‌گیرد و در غیر این‌صورت مستخدم آماده به خدمت خواهد شد.

ارتقاء گروه مجدد مستخدمی که به ترتیب فوق در گروه پایینتر منصوب می‌شود تا بالاترین گروهی که قبلاً دارا بوده‌است بدون گذرانیدن امتحان مقرر دربند ج ماده ۱۹ با داشتن سایر شرایط مجاز است و در این صورت در پایه‌ای از گروه بالاتر قرار می‌گیرد که حقوق آن با تقریب اضافی با مجموع حقوق وپایه‌ای که در گروه پایینتر داشته و تفاوت حقوق مذکور در فوق نزدیکتر است و در صورتی که آخرین پایه گروه جدید نیز از مجموع مذکور کمتر باشدتفاوت جدید به او پرداخت خواهد شد هر نوع افزایش حقوق ناشی از ترفیع پایه اینگونه مستخدمین بابت تفاوتهای مذکور در فوق محسوب خواهدشد.

ماده ۲۱ - در صورتی که مستخدم بیمه مرکزی ایران علاوه بر ساعات اداری با اجازه قبلی مقامات مجاز انجام وظیفه کند فوق‌العاده اضافه کارمتناسب با ساعات کار اضافی پرداخت خواهد شد. مأخذ محاسبه فوق‌العاده اضافه کار (۱۶۰).(۱) حقوق و فوق‌العاده شغل ماهانه ضربدر ساعات کاراضافی خواهد بود و به یک نفر در یک ماه بیش از شصت ساعت فوق‌العاده اضافه کار پرداخت نخواهد شد.

تبصره - هر گاه دو شروط خاص و برای مدت محدود مستخدم علاوه بر میزان مقرر در این ماده اضافه کار نماید با تصویب هیأت عامل می‌توان‌حداکثر تا چهار ساعت در روز فوق‌العاده اضافه‌کار به او پرداخت نمود.

ماده ۲۲ - برقراری فوق‌العاده روزانه - بدی آب و هوا - محرومیت از تسهیلات زندگی محل خدمت - خارج از کشور - کسر صندوق و تضمین، همچنین پرداخت هزینه‌های رفت و برگشت سفر و نقل مکان به مستخدمین بیمه مرکزی ایران بر اساس مقررات مورد عمل مستخدمین رسمی مشمول‌قانون استخدام کشوری خواهد بود.

ماده ۲۳ - بیمه مرکزی ایران می‌تواند در صورت وجود اعتبار به هر یک از مستخدمین شاغل بیمه مرکزی ایران حداکثر معادل یک ماه حقوق و فوق‌العاده‌شغل در پایان هر سال به عنوان عیدی به تناسب مدتی که در آن سال خدمت کرده‌اند پرداخت کند.

ماده ۲۴ - هر گاه مستخدمی خدمت برجسته انجام دهد و یا لیاقت فوق‌العاده‌ای ابراز نماید که منجر به صرفه‌جویی و یا جلوگیری از ضرر و یا باعث‌پیشرفت سریع کار و یا افزایش درآمد بیمه مرکزی ایران بشود، بیمه مرکزی ایران می‌تواند با تأیید شورای حقوق و دستمزد در هر سال حداکثر معادل یک‌ماه حقوق و فوق‌العاده شغل و با تصویب مجمع عمومی و تأیید شورای حقوق و دستمزد تا دو برابر مجموع حقوق و فوق‌العاده شغل یک ماه به چنین‌مستخدمی پرداخت کند.

ماده ۲۵ - مستخدمین رسمی موضوع مواد ۱۴۳ و ۱۴۴ قانون استخدام کشوری حقوق و مزایای خود را طبق این آیین‌نامه منحصراً از بودجه بیمه‌مرکزی ایران دریافت خواهند کرد.

فصل چهار - رفاه مستخدمین ماده ۲۶ - مستخدمین بیمه مرکزی ایران سالی یک ماه به تناسب مدت خدمت حق مرخصی با استفاده از حقوق و فوق‌العاده شغل و فوق‌العاده‌های‌بدی آب و هوا - محرومیت از تسهیلات زندگی محل خدمت، خارج از کشور و تضمین را خواهند داشت.

ماده ۲۷ - مستخدمین بیمه مرکزی ایران در صورت ابتلاء به بیماریهایی که مانع از انجام خدمت باشد از مرخصی استعلاجی استفاده خواهند کرد.

تبصره - جز در موارد بیماریهای صعب‌العلاج حداکثر مدت استفاده از مرخصی استعلاجی چهار ماه در سال خواهد بود.

ماده ۲۸ - مستخدم ثابت می‌تواند با موافقت بیمه مرکزی ایران از مرخصی بدون حقوق استفاده کند.

تبصره ۱ - حداکثر مدتی که مستخدم بیمه مرکزی ایران در طول مدت خدمت خود می‌تواند از مرخصی بدون حقوق استفاده کند سه سال خواهدبو ولی برای ادامه تحصیلات عالی تخصصی در رشته مربوط به شغل مستخدم حداکثر این مرخصی با تصویب مجمع عمومی تا دو سال دیگر قابل‌تمدید خواهد بود.
تبصره ۲ - مدت مرخصی بدون حقوق جزو سابقه خدمت مستخدم محسوب نمی‌شود، حفظ شغل مستخدمی که از مرخصی بدون حقوق‌استفاده می‌کند الزامی نیست و در صورتی که پس از پایان مرخصی شغلی برای ارجاع به مستخدم مذکور موجود نباشد بیمه مرکزی ایران می‌تواند او راآماده به خدمت کند.

ماده ۲۹ - استفاده از مرخصیهای موضوع مواد ۲۶ و ۲۷ و ۲۸ این آیین‌نامه بر اساس آیین‌نامه مورد عمل درباره مستخدمین رسمی کشوری خواهدبود.

ماده ۳۰ - در صورتی که مستخدم ثابت فوت شود و استحقاق مرخصی داشته باشد حداکثر چهار ماه حقوق و مزایای شغل او بابت مرخصی‌استحقاقی به وراث قانونی وی پرداخت می‌شود.

ماده ۳۱ - بیمه مرکزی ایران به طرق مقتضی در تأمین شرایط بهداشتی و ایمنی و ایجاد محیط مناسب کار و همچنین کمک به امور تعاونی و رفاه‌مستخدمین خود اقدامات لازم را به عمل خواهد آورد. نحوه اجرای مفاد این ماده به موجب طرحی خواهد بود که پس از تأیید سازمان امور اداری واستخدامی کشور به تصویب مجمع عمومی می‌رسد.

فصل پنجم - بازنشستگی و وظیفه

[ویرایش]

ماده ۳۲ - مستخدمین مشمول مقررات این فصل عبارتند از:

الف - مستخدمین ثابت بیمه مرکزی ایران که تا تاریخ تصویب این آیین‌نامه به استخدام بیمه مرکزی ایران پذیرفته شده‌اند.

ب - مستخدمین ثابت که از تاریخ تصویب این آیین‌نامه به استخدام بیمه مرکزی ایران در می‌آیند.

ماده ۳۳ - مستخدمین مشمول قانون بیمه‌های اجتماعی از شمول مقررات این فصل خارج هستند و اینگونه مستخدمین در صورت تغییر وضع‌استخدامی در صورت تمایل می‌توانند مشمول مقررات این فصل باشند و در غیر این صورت کماکان تابع مقررات قانون بیمه‌های اجتماعی خواهند بود.

ماده ۳۴ - کلیه سوابق خدمت قبلی مستخدمین موضوع بند الف ماده ۳۲ که در اجرای مقررات استخدامی و بازنشستگی و وظیفه قبلی جزءسنوات خدمت قابل احتساب آنان برای بازنشستگی و وظیفه منظور شده‌است از نظر این آیین‌نامه نیز قابل احتساب خواهد بود.

ماده ۳۵ - مدت خدمت زیر پرچم مستخدم ثابت جزء سابقه خدمت قابل احتساب برای بازنشستگی و وظیفه منظور خواهد شد.

ماده ۳۶ - بیمه مرکزی ایران موظف است هر ماه هشت و نیم درصد از حقوق و فوق‌العاده شغل و مزایای موقت شغل، تفاوت تطبیق حقوق و مزایاو همچنین مبلغ ماه اول هر گونه تفاوت حقوق هر یک از مستخدمین خود را که مشمول مقررات این فصل هستند بابت کسور بازنشستگی سهم‌مستخدم کسر کرده و پس از افزودن هشت و نیم درصد حقوق آنان بابت سهم بیمه مرکزی ایران مجموع آن را به صندوق بازنشستگی مستخدمین بیمه‌مرکزی ایران که در اجرای این آیین‌نامه ایجاد می‌شود پرداخت کند.

تبصره ۱ - کسور بازنشستگی مستخدمین آماده به خدمت بر مبنای تمام حقوق گروه و پایه ایشان احتساب خواهد شد.
تبصره ۲ - هر گونه تغییر در میزان کسور بازنشستگی اعم از سهم مستخدم یا دولت در قانون استخدام کشوری شامل حکم این ماده خواهد بود.

ماده ۳۷ - بیمه مرکزی ایران مکلف است کلیه وجوهی را که در اجرای مقررات بازنشستگی قبلی از حقوق مستخدمین موضوع بند الف ماده ۳۲‌کسر و یا به عنوان سهم خود و یا بهره به آن اضافه نموده‌است به صندوق بازنشستگی مستخدمین بیمه مرکزی ایران پرداخت نماید.

ماده ۳۸ - ملاک تشخیص سن مستخدمینی که در تاریخ تصویب این آیین‌نامه در خدمت بیمه مرکزی ایران هستند شناسنامه‌ای است که در تاریخ‌سوم تیر ماه ۱۳۳۷ در دست داشته‌اند و در مورد مستخدمینی که بعد از تصویب این آیین‌نامه به استخدام بیمه مرکزی ایران پذیرفته می‌شوندشناسنامه‌ای است که در بدو استخدام ارائه خواهند داد. در صورتی که ماه تولد در شناسنامه قید نشده باشد اول مهر ماه سال تولد ملاک محاسبه خواهدبود.

ماده ۳۹ - صندوق بازنشستگی مستخدمین بیمه مرکزی ایران صندوقی است مستقل که اداره آن با بیمه مرکزی ایران خواهد بود.

ماده ۴۰ - درآمدهای صندوق بازنشستگی مستخدمین بیمه مرکزی ایران عبارت است از:

الف - وجوهی که طبق آیین‌نامه باید به صندوق پرداخت شود.

ب - درآمد حاصل از بهره‌برداری و استفاده از وجوه صندوق.

ج - کمک بیمه مرکزی ایران به صندوق مذکور.

ماده ۴۱ - وجوه صندوق بازنشستگی مستخدمین بیمه مرکزی ایران منحصراً برای پرداخت حقوق بازنشستگی و وظیفه و استرداد کسوربازنشستگی طبق مقررات این آیین‌نامه می‌باشد و پرداخت هر نوع هزینه دیگر از محل این وجوه ممنوع است و کلیه هزینه‌های اداره صندوق مذکور به‌عهده بیمه مرکزی ایران است.

ماده ۴۲ - وجوه صندوق بازنشستگی مستخدمین بیمه مرکزی ایران منحصراً در بانکهای دولتی ایران نگهداری خواهد شد.

ماده ۴۳ - نحوه بهره‌برداری و استفاده از وجوه صندوق بازنشستگی مستخدمین بیمه مرکزی ایران و همچنین تصویب ترازنامه صندوق مذکور بامجمع عمومی بیمه مرکزی ایران است.

ماده ۴۴ - در صورت عدم کفایت وجوه صندوق بازنشستگی مستخدمین بیمه مرکزی ایران برای پرداخت حقوق بازنشستگی و وظیفه بیمه مرکزی‌ایران مکلف است کمبود آن را در بودجه سالانه خود تأمین و به صندوق مذکور پرداخت کند.

ماده ۴۵ - مقررات قانون استخدام کشوری و تغییرات و اصلاحات بعدی آن در مورد ترتیب بازنشستگی و ازکارافتادگی و نحوه محاسبه حقوق‌بازنشستگی و وظیفه و سایر مواردی که در این فصل از لحاظ بازنشستگی و ازکارافتادگی و فوت مستخدم مشمول این آیین‌نامه پیش‌بینی نشده است‌جاری خواهد بود.

فصل ششم - پایان خدمت

[ویرایش]

ماده ۴۶ - در صورتی که به تشخیص مجمع عمومی تقلیل فعالیت بیمه مرکزی ایران با استفاده از روشهای فنی و اداری جدید ایجاب کند که مشاغل‌مستمر بیمه مرکزی ایران محدود شود و این محدودیت منجر به حذف مشاغل مستمر در بیمه مرکزی ایران شود و شغلی برای ارجاع به متصدیان این‌قبیل مشاغل موجود نباشد مستخدمین مشاغل مذکور به حال آماده به خدمت در می‌آیند.

تبصره - تا زمانی که بیمه مرکزی ایران مستخدم آماده به خدمت در اختیار دارد برای تصدی مشاغلی که جدیداً ایجاد می‌شود و یا بدون متصدی‌است از مستخدمین مزبور استفاده خواهد نمود و در صورتی مجاز به استخدام جدید است که مستخدم آماده به خدمت واجد شروط نداشته باشد.

ماده ۴۷ - به مستخدمین ثابت بیمه مرکزی ایران که به حال آماده به خدمت در می‌آیند تا مدت شش ماه تمام حقوق گروه و پایه مربوط و به مدت‌شش ماه دیگر نصف مبلغ مزبور پرداخت خواهد شد.

تبصره - بیمه مرکزی ایران مکلف است در صورتی که نتواند در مدت یک سال دوران آمادگی به خدمت، شغلی به مستخدمین آماده به خدمت‌ارجاع کند یا امکان انتقال آنان به سایر شرکتهای دولتی فراهم نشود، اگر شروط بازنشسته شدن با دریافت حقوق بازنشستگی را طبق مقررات مربوط داراباشند آنان را بازنشسته کند و در غیر این صورت از خدمت معاف نماید.

ماده ۴۸ - به مستخدمی که طبق تبصره ماده ۴۷ از خدمت بیمه مرکزی ایران معاف می‌شود مبلغی معادل یک ماه آخرین حقوق ماهانه در ازاء هریک سال خدمت در بیمه مرکزی ایران به عنوان فوق‌العاده پایان خدمت بعلاوه حقوق و فوق‌العاده شغل مرخصی استحقاقی استفاده نشده بر مبنای‌دریافتی قبل از آمادگی به خدمت پرداخت خواهد شد.

در احتساب سالهای خدمت موضوع این ماده کسر، دوازده ماه خدمت یک سال تمام محسوب خواهد شد.

تبصره - در صورتی که سابقه خدمت مستخدم موضوع این ماده در بیمه مرکزی ایران کمتر از سه سال باشد سه سال تمام محسوب می‌شود.

ماده ۴۹ - مستخدم ثابت بیمه مرکزی ایران می‌تواند با اعلام قبلی از خدمت بیمه مرکزی ایران استعفا کند مدت اعلام قبلی برای قبول استعفای‌مستخدم با توجه به شغلی که به او ارجاع شده‌است توسط بیمه مرکزی ایران تعیین می‌شود که در هر حال از سه ماه بیشتر نخواهد بود مگر در موردمتصدیان برخی از مشاغل تخصصی و مسئولان واحدهای بیمه مرکزی ایران که ممکن است با تصویب هیأت عامل مدت اعلام قبلی قبول استعفاحداکثر تا شش ماه تعیین شود.

در هیچ مورد استعفای مستخدم رافع تعهدات او در برابر بیمه مرکزی ایران نخواهد بود استعفا از تاریخی تحقق می‌یابد که بیمه مرکزی ایران کتباً با آن‌موافقت کند.

مستخدمی که استعفا داده‌است موظف است در مدت مقرر اعلام قبلی در محل خدمت خود حاضر شود و در پایان این مدت استعفای او قبول شده‌تلقی می‌گردد.

به مستخدمی که طبق مقررات فوق مستعفی شناخته شود حقوق و فوق‌العاده شغل مرخصی استحقاقی استفاده نشده حداکثر به مدت چهار ماه پرداخت‌می‌شود و استخدام مجدد او در صورت احتیاج بلامانع خواهد بود و هرگاه مستخدمی که استعفا داده‌است در مدت مقرر اعلام قبلی در محل خدمت‌خود حاضر نشود ترک خدمت محسوب می‌شود.

فصل هفتم - مقررات مختلف

[ویرایش]

ماده ۵۰ - مستخدمین ثابت می‌توانند در مورد تضییع حقوق استخدامی خود به هیأت رسیدگی به شکایات استخدامی موضوع ماده ۱۰۵ قانون‌استخدام کشوری شکایت کنند.

تبصره - هر گاه رأی به نفع مستخدم شاکی صادر شود در مورد بیمه مرکزی ایران قطعی و لازم‌الاجرا است و هرگاه شاکی برای صادره معترض باشدمی‌تواند ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ رأی به شورای دولتی و در غیاب شورای دولتی به دیوان عالی کشور شکایت کند.

ماده ۵۱ - مستخدمین بیمه مرکزی ایران مکلفند در ساعات کار تعیین شده از طرف بیمه مرکزی ایران در محل خدمت خود حضور یافته و وظایف‌محوله را انجام دهند. مقررات مربوط به حضور و غیاب مستخدمین بیمه مرکزی ایران توسط بیمه مرکزی ایران تعیین خواهد شد.

ماده ۵۲ - انواع مجازاتهای اداری و ترتیبات اجرای آن در مورد مستخدمین خاطی بیمه مرکزی ایران به موجب مقررات مربوط به خطاهای اداری وترتیب رسیدگی به آن در شرکتهای دولتی خواهد بود.

ماده ۵۳ - مستخدمین بیمه مرکزی ایران نمی‌توانند در غیر ساعات اداری هیچگونه شغلی در مؤسسات دیگر داشته باشند مگر در مورد تدریس باموافقت بالاترین مقام اجرایی بیمه مرکزی ایران.

در صورت تخلف به خدمت مستخدم متخلف خاتمه داده خواهد شد.

ماده ۵۴ - مستخدمین ثابت که به خدمت زیر پرچم احضار می‌شوند هر گاه ظرف دو ماه پس از پایان خدمت زیر پرچم خود را برای خدمت در بیمه‌مرکزی ایران معرفی نمایند بیمه مرکزی ایران مکلف است مستخدمین مذکور را به کار گمارد ولی در صورتی که شغلی برای آنها موجود نباشد آماده به‌خدمت خواهند شد.

مدت خدمت زیر پرچم این قبیل مستخدمین به شرطی که کمبود بازنشستگی سهم خود را حداکثر در ۶۰ قسط ماهانه بر مبنای آخرین حقوق دریافتی‌قبل از خدمت زیر پرچم پرداخت کنند جزء سالهای خدمت آنان محسوب می‌شود که در این صورت بیمه مرکزی ایران نیز مکلف است کسوربازنشستگی سهم خود را پرداخت کند.

ماده ۵۵ - تعیین میزان و نحوه اخذ تضمین مستخدمی که به صاحبجمعی نقدی و یا جنسی بیمه مرکزی ایران منصوب می‌شوند با بیمه مرکزی ایران‌خواهد بود.

ماده ۵۶ - استخدام مستخدم مستعفی وزارتخانه‌ها و مؤسسات و شرکتهای دولتی به شرط آن که حداکثر دارای چهل و پنج سال سن باشند در بیمه‌مرکزی ایران مجاز است و سوابق خدمت اینگونه مستخدمین برای تصدی شغل و تعیین حقوق گروه و پایه در حکم خدمت در بیمه مرکزی ایران‌مصوب می‌شود.

تبصره ۱ - به منظور احتساب خدمت مستخدمین موضوع این ماده که مایل باشند خدمات دولتی گذشته آنان از لحاظ بازنشستگی و وظیفه نیزمحسوب شود و از مزایای مقررات بازنشستگی و وظیفه بیمه مرکزی ایران استفاده کنند مستخدم باید کسور بازنشستگی اعم از سهم خود و سهم بیمه‌مرکزی ایران را به میزان مقرر در ماده ۳۶ بر اساس اولین حقوق و فوق‌العاده شغل در بیمه مرکزی ایران نسبت به مدت خدمات دولتی گذشته به صندوق‌بازنشستگی مستخدمین بیمه مرکزی ایران پرداخت نماید. بیمه مرکزی ایران می‌تواند کسور مزبور را حداکثر ظرف ۶۰ قسط ماهانه از حقوق مستخدم‌کسر نماید.

در صورتی که اینگونه مستخدمین ظرف دو سال اول خدمت خود در بیمه مرکزی ایران بیش از یک گروه ارتقاء یابند یا بیش از ۲۰ درصد به فوق‌العاده‌شغل اولیه آنان اضافه شود مبنای محاسبه کسور مذکور در این تبصره حقوق پایه گروه جدید و آخرین فوق‌العاده شغل وی خواهد بود.

تبصره ۲ - اشتغال مستخدمین وزارتخانه‌ها و مؤسسات و شرکتهای دولتی به عنوان مأمور خدمت و برای تصدی مشاغل مستمر بیمه مرکزی ایران‌و بالعکس با رعایت مقررات مربوط و رضایت مستخدم مجاز است.

ماده ۵۷ - مستخدمین ثابت بیمه مرکزی ایران که به نمایندگی مجلسین انتخاب و یا منصوب یا به سمت شهردار انتخاب شوند خدمت آنان دردوران نمایندگی یا تصدی سمت شهردار با پرداخت کسور بازنشستگی سهم خود بر مبنای آخرین حقوق دریافتی از بیمه مرکزی ایران از لحاظ‌بازنشستگی منظور و محسوب خواهد شد.

ماده ۵۸ - مستخدمین ثابت بیمه مرکزی ایران که به نمایندگی مجلسین یا منصوب می‌شوند در صورتی که پس از پایان نمایندگی متصدی شغلی‌نشوند آماده به خدمت محسوب شده و در دوران آمادگی به خدمت از تمام حقوق گروه و پایه مربوط استفاده خواهند نمود.

ماده ۵۹ - اشتغال بازنشستگان در بیمه مرکزی ایران ممنوع است.

فصل هشتم - تطبیق وضع مستخدمین بیمه مرکزی ایران

[ویرایش]

با این مقررات:

ماده ۶۰ - بیمه مرکزی ایران مکلف است گروه و پایه مستخدمین ثابت خود را که در تاریخ تصویب این آیین‌نامه در خدمت بیمه مرکزی ایران هستندو پس از اجرای ماده ۱۲ این آیین‌نامه به ترتیب زیر تعیین کند.

الف - مستخدمین بیمه مرکزی ایران به استناد شغل مورد تصدی در گروه مربوط قرار می‌گیرند و در صورتی که شرایط احراز طبقه شغل موردتصدی را دارا باشند و پایه آنان در گروه مربوط با احتساب کلیه سنوات خدمت بلاانقطاع دولتی به ازاء هر دو سال یک پایه تشخیص می‌گردد.

ب - هر گاه مستخدم واجد شرایط احراز طبقه شغل مورد تصدی نباشد در گروه شغل مورد تصدی با عنوان کفالت ابقاء می‌شود و گروه و پایه او به‌ترتیب زیر تعیین می‌شود:

ابتدا گروه بالاترین طبقه شغلی در رشته مربوط یا رشته‌های مشابه که مستخدم شرایط احراز آن را دارد تعیین و در این گروه پایه مستخدم با احتساب‌کلیه سنوات خدمت بلاانقطاع دولتی به ازاء هر دو سال یک پایه مشخص می‌شود. سپس پایه مستخدم در گروه شغل مورد تصدی برابر با تقویت اضافی‌نزدیکترین مبلغ به حقوق پایه‌ای تعیین می‌شود که به ترتیب مذکور مشخص شده‌است و تا پایه‌ای در گروه شغل مورد تصدی ترفیع می‌یابد که حقوق آن‌پایه با تقویت اضافی به حقوق آخرین پایه گروه طبقه شغلی مستخدم واجد شروط آن است نزدیکتر باشد.

تبصره ۱ - در صورتی که جمع دریافتی ماهانه مستخدم بیمه مرکزی ایران بابت حقوق و فوق‌العاده شغل بیش از حقوق و گروه و پایه موضوع‌بندهای الف و ب این ماده باشد. مابه‌التفاوت تا زمانی که تصدی شغل مربوط را عهده‌دار باشد به عنوان مزایای موقت شغل به او پرداخت می‌شود وپس از تعیین فوق‌العاده شغل موضوع ماده ۱۵ در صورتی که مزایای موقت شغل مستخدم از مبلغ فوق‌العاده شغل که به او تعلق می‌گیرد بیشتر باشدمابه‌التفاوت تطبیق مزایا پرداخت خواهد شد.
تبصره ۲ - در صورت افزایش حقوق مستخدم به همان میزان از مزایای موقت شغل یا تفاوت تطبیق مزایای او کسر می‌شود.

ماده ۶۱ - این آیین‌نامه از تاریخ تصویب قابل اجرا می‌باشد و تا زمانی که طرحها و دستورالعملهای موضوع این آیین‌نامه به تصویب مراجع مربوط‌نرسیده‌است طرحها و دستورالعملهای مورد عمل فعلی بیمه مرکزی ایران کماکان در هر مورد قابل اجرا است.

آیین‌نامه فوق مشتمل بر شصت و یک ماده و بیست و سه تبصره به استناد بند (ه) ماده ۹ قانون تأسیس بیمه مرکزی ایران و بیمه‌گری پس از تصویب کمیسیون استخدام مجلس سنا در جلسه روز سه‌شنبه ۱۳۵۴٫۴.۱۰، در جلسه روز یکشنبه بیست و نهم تیر ماه یک هزار و سیصد و پنجاه چهار شمسی‌به تصویب کمیسیون امور استخدام و سازمانهای اداری مجلس شورای ملی رسید.

رییس مجلس شورای ملی - عبدالله ریاضی