غزل‌های فرخی یزدی/سوگواران را مجال بازدید و دید نیست

از ویکی‌نبشته
غزل‌های فرخی یزدی از فرخی یزدی
(سوگواران را مجال بازدید و دید نیست)
این شعر را فرخی در سال ۱۳۱۸ در زندان قصر سروده است
  سوگواران را مجال بازدید و دید نیست بازگرد ای عید از زندان که ما را عید نیست  
  گفتن لفظ مبارک باد طوطی در قفس شاهد آیینه دل داند که جز تقلید نیست  
  عید نوروزی که از بیداد ضحاکی عزاست هر که شادی می کند از دودهٔ جمشید نیست  
  سر به زیر از آن بدارم من که دیگر این زمان با من آن مرغ غزل‌خوانی که می‌نالید نیست  
  بی‌گناهی گر به زندان مُرد با حال تباه ظالم مظلوم‌کش هم تا ابد جاوید نیست  
  هر چه عریان‌تر شدم گردید با من گرم‌تر هیچ یار مهربانی بهتر از خورشید نیست  
  وای بر شهری که در آن مزد مردان درست از حکومت غیر حبس و کشتن و تبعید نیست  
  صحبت عفو عمومی راست باشد یا دروغ هر چه باشد از حوادث فرخی نومید نیست