نادره ایام حکیم عمر خیام/رباعیات خیام/بر روی نکوی و لب جوی و می و ورد

از ویکی‌نبشته

۱۹۸ – ۸۳ کم – ۱۰۱ رز

  بر روی نکوی و لب[۱] جوی و می و ورد، تا هست میسّرم[۲] طرب خواهم کرد.  
  تا بوده‌ام و هستم و خواهم بودن، می میخورم و خورده‌ام و خواهم خورد.  


  1. کم – با ماهرخی بر لب.
  2. رز – چندانکه توان عیش و.