مرامنامه نهضت آزادی ایران

از ویکی‌نبشته
مرامنامه (۱۳۴۰ خورشیدی) از نهضت آزادی ایران
مرامنامه نهضت آزادی ایران
انتشار در تهران، ۲۵ اردیبهشت ۱۳۴۰

به یاری خدای بزرگ و توانا

ان الله لایغیر مابقوم حتی یغیروا مابانفسهم

نظر به لزوم صیانت حقوق ملت ایران که به مشیت الهی منشاء قدرت و حاکم برمقدرات کشور خود می‌باشد.

نظر به لزوم آزادی تشکیل اجتماعات ملی برای اشاعه این اصل اصیل که سرچشمه هر تحول صحیح اجتماعی نیروی ملت است و تا زمانی که هر فرد ایرانی احساس «شخصیت» و «آزادی» و «ارزش اجتماعی» نکرده خویشتن را در مقدرات خود موثر تشخیص ندهد یا از حق «فعالیت اجتماعی» و «اعتراض» و «انتقاد صحیح» استفاده ننماید استعداد ملی بروز نکرده رستگاری ملک و ملت تحقق نخواهد یافت.

نظر به لزوم تامین واقعی عدالت اجتماعی که برای استقرار نظم داخلی و جلوگیری از نفوذ خارجی و حفظ صلح و آرامش جهان خصوصا خاورمیانه اهمیت حیاتی دارد.

نظر به احتیاج مبرم مملکت به هیئت حاکمه‌ای که از اعتماد و پشتیبانی مردم نیرو گرفته، بر مقتضیات جهان و زمان آشنا، برای رهبری یک سیاست اصل ملی لایق و توانا برای مقابله با هر نوع تجاوز و تحریک مضره سیاسی بمنظور حفظ حقوق ملت خصوصا اصول نهضت مقدس ملی ایران، قادر و مصمم باشد.

و بالاخره نظر به این حقیقت مسلم که پیشرفت هیچ نهضتی و بقای هیچ قومی بدون فعالیت و فداکاری و تقوی فردی و اجتماعی امکان پذیر نبوده ونیست.

بحکم:

  1. مبادی عالیه دین مبین اسلام و قوانین اساسی ایران
  2. اعلامیه جهانی حقوق بشر
  3. منشور ملل متحد

«نهضت آزادی ایران» برای تعقیب هدف‌های مشروحه زیر فعالیت خود را آغاز می‌نماید.

اصول مرام و هدف[ویرایش]

الف – از لحاظ سیاست داخلی[ویرایش]

اصل اول:

  1. احیاء حقوق اساسی ملت ایران با استقرار حکومت قانون بمنظور تعیین حدود «اختیارات» و «مسوولیت‌های» قوای مختلف مملکت و برای تأمین حکومت مردم بر مردم.
  2. تفویض قدرت ملی و قانونی حکومت به افرادی که صلاحیت رهبری سیاست مملکت را در دنیای مترقی امروز و در ردیف کشورهای بیدار جهان داشته باشند.

اصل دوم:

  1. ترویج اصول اخلاقی و اجتماعی و سیاسی بر اساس مبادی دین مبین اسلام با توجه به مقتضیات سیاسی و فرهنگی عصر حاضر.
  2. تشویق اصل (درستی و تقوی) و مبارزه شدید بر علیه منهیات و اعتیادات و انتشارات مضره.
  3. از بین بردن عوامل نادرستی و فساد خصوصا مظاهر اتکای به خارجی و طرد جمیع عناصری که سد راه فعالیت‌های موثر و اصیل و سریع اصلاحی هستند یا موجبات تضعیف شخصیت فردی و اجتماعی ایرانی را فراهم می‌سازند.
  4. مبارزه برعلیه دشمنان سلامت جسمی وفکری وروحی مردم یعنی غلبه بر «ترس» و «یاس» و «جهل» و «عقب‌ماندگی» و «نفاق»

اصل سوم:

آماده کردن تدریجی و اصولی مردم برای شرکت در اداره امور عمومی همچنین برای حسن استفاده از دمکراسی و استیفای حقوق ملی.

اصل چهارم:

  1. تامین استقلال اقتصادی. ایجاد رژیم صحیح مالی، بازرگانی، اجتماعی فرهنگی، بهداشتی، کشاورزی و صنعتی.
  2. برقراری مناسبات متکی بر عدل و مسالمت بین کارگر و کارفرما و بین کشاورز و مالک.
  3. توسعه بیمه‌های اجتماعی، تهیه و اجرای طرح بیمه کشاورزان.
  4. تخصیص عایدات نفت، اعتبارات و وام‌های خارجی به اجرای برنامه‌های کشاورزی و صنعتی و عمرانی، حذف عایدات و اعتبارات و وامهای مذکور از بودجه کل کشور.
  5. ایجاد امنیت مالی و اقتصادی بمنظور تشویق اعاده سرمایه‌های خصوصی موجود در بانکهای خارجی به داخل کشور.

اصل پنجم:

  1. اصلاح تدریجی و اصولی قوانین کشور با تاسیس سازمان واحد تهیه طرح قوانین.
  2. رعایت کامل اصول (استقلال قوه قضائیه) تعمیم و توسعه صلاحیت محاکم عمومی حذف محاکم اختصاصی.
  3. تکمیل و اصلاح سازمانهای قضائی و انتظامی کشور بمنظور استقرار امنیت اجتماعی و جلب اعتماد و علاقه مردم نسبت به این سازمان‌ها.

اصل ششم:

  1. استفاده از نیروی انسانی کلیه افراد مملکت بعنوان سرمایه‌های اصلی ملی ایجاد ایمان و اعتقاد قوی به اصل «زندگی بهتر نتیجه فعالیت مفید بیشتر»
  2. مبارزه بر علیه بیکاری، خودخواهی، تن‌پروری و امتیازات ناشی از تبعیض.

اصل هفتم:

تامین وسایل حسن اداره کشور از طریق:

  • تثبیت مشاغل براساس رعایت استقلال شاغلین خدمت و تشویق آنان به احراز «تخصص» و «صلاحیت» بیشتر.
  • تربیت «مدیر» وتقویت سازمانهای «علوم اداری، آمار، بررسی و تحقیق» در تمام امور و شئون کشور، استفاده از «روش‌های مدرن مترقی» کار.
  • فراهم ساختن وسایل رفاه مادی و معنوی متصدیان امور.

ب – از لحاظ سیاست خارجی[ویرایش]

اصل هشتم:

کوشش برای انتقال حق تعیین سرنوشت دنیا از ملل بزرگ به سازمان ملل متحد بمنظور تامین آزادی و استقلال ملل کوچک. عدالت بین‌المللی. صلح جهانی.

اصل نهم:

مجاهدت برای تامین بیطرفی ایران.

اصل دهم:

تنظیم روابط حارجی بر پایه منشور ملل متحد. ایجاد حسن تفاهم پایداری بین ایران و کلیه کشورها خصوصاً ممالک همجوار.

اصل یازدهم:

کوشش برای ایجاد همبستگی بیشتر بین کشورهای صلح جوی بیطرف که دارای علائق مشترک تاریخی، جغرافیایی، فرهنگی، اجتماعی یا مذهبی هستند و مجاهدت برای اتحاد ممالک اسلامی در جهت کمک موثر به جرای مقاصد مذکور.

اصل دوازدهم:

  1. قبول مسوولیت و اشتراک مساعی در کوشش‌های بین‌المللی برای رفع اختلافات جهانی از طرق مسالمت‌آمیز.
  2. حمایت از نهضت‌های اصیل ملی و پشتیبانی از استقلال و آزادی ملت‌ها.

منبع[ویرایش]

این اثر در ایران، کشوری که برای اولین بار در آنجا منتشر شده است، در مالکیت عمومی قرار دارد. همچنین در ایالات متحده هم طبق بخشنامه 38a دفتر حق تکثیر ایالات متحده در مالکیت عمومی قرار دارد.
در مورد اشخاص حقیقی این بدین معنا است که مؤلف این اثر قبل از ۳۱ مرداد ۱۳۵۹ درگذشته یا اینکه از تاریخ مرگش بیش از ۵۰ سال گذشته است. در مورد اشخاص حقوقی نیز نشان دهنده این است از تاریخ اولین انتشار اثر بیش از ۳۰ سال گذشته است.