لاهوتی (قطعه‌ها و منظومه‌ها)/عمر گل

از ویکی‌نبشته

در فراق گل خود، ای بلبل،

نه فغان برگش و نه زاری کن،

صبر بنما و بردباری کن،

مکن آشفته موی چون سنبل


تو که شمس سمای عرفانی،

برترین جنس نوع انسانی،

باعث افتخار ایرانی،

بهتر از هر کسی تو می دانی

که دو روز است عمر دورهٔ گل.


تبریز، نوامبر ۱۹۲۱

یادداشت‌ها[ویرایش]

  1. این شعر خطاب به خانم شمس کسمایی و به مناسبت کشته شدن کریم ارباب زاده فرزند جوان او (به سال ۱۲۹۹ ش) به دست ارتجاعیون سروده شده است. خانم شمس کسمایی یکی از زنان دانشور و روشنفکر و آزادیخواه روزگار لاهوتی بوده که در سال ۱۳۴۰ شمسی درگذشته است.