لاهوتی (غزلیات)/لطف گاهگاه

by ابوالقاسم لاهوتی

	ز مهر، بر رخ بیمار خود، نگاهی کن؛			به یک نگاه، مداوای بی پناهی کن.
	نگاه مهر تو، گر اشتباه هم باشد،			برای راحتی جانی، اشتباهی کن.
	چنین قرار نبد بین ما که با دل من			ستم همیشه کن و لطف گاهگاهی کن.
	چه خوب زخمی مژگان او شدی ای دل،			تو را که گفت برو جنگ با سپاهی کن؟

اسلامبول، نوامبر ۱۹۱۹