لاهوتی (غزلیات)/راز درون

by ابوالقاسم لاهوتی

	باکم ز مرگ نیست، که خون می رود ز دل،			خون دم به دم، اگرچه فزون می رود ز دل.
	دردت، چو رنگ سرخ، نشسته به خون من،			این غم کشد مرا که برون می رود ز دل.
	نام تو بر زبان رود و دل دهد جواب،			خود گو: دگر خیال تو چون می رود ز دل؟
	جنگیده، فتح کرده و آن را گرفته است:			عشقت، برون چگونه کنون می رود ز دل؟
	هر قطره ات، علاقه به جانان دهد نشان،			ای خون، بمان! که راز درون می رود ز دل.

ستالین آباد-مسکو، نوامبر ۱۹۳۸