لاهوتی (غزلیات)/ای نگار پارسی

by ابوالقاسم لاهوتی

	ای نگار پارسی، از ما نگهداری بکن،			ما ز پا افتادگان را، بعد از این یاری بکن.
	دلبران، هرجا پرستاران عشاق خودند،			خسته ایم، آخر تو هم، ما را پرستاری بکن.
	همچو گل، بیرون بیا از جلد ننگین نقاب،			پیچه و چادر بسوزان، ترک این خواری بکن.
	گفتم ای دل، عاشقی سخت است، خندیدی به من؛			من کنون خندم بر احوال تو، تو زاری بکن!