قانون دادرسی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران

از ویکی‌نبشته

ماده ۱[ویرایش]

رسیدگی به جرائم مربوط به وظایف خاص نظامی وانتظامی اعضاء نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران «ارتش، سپاه، ژاندارمری، شهربانی، پلیس قضایی، کمیته‌های انقلاب اسلامی و هر نیروی مسلح قانونی دیگر» بر طبق مواد این قانون در صلاحیت دادگاه‌های خاص نظامی است.

تبصره ۱: منظور از جرائم مربوط به وظایف خاص نظامی وانتظامی بزه‌هایی است که اعضای نیروهای مسلح در ارتباط با وظایف و مسئولیت‌های نظامی و انتظامی که طبق قانون و مقررات به عهده آنان است مرتکب گردند.

تبصره ۲: جرائمی که در مقام ضابط دادگستری مرتکب شده باشند در محاکم عمومی رسیدگی می‌شود.

ماده ۲[ویرایش]

دادگاه‌های نظامی به دادگاه‌های نظامی یک و دادگاه‌های نظامی دو تقسیم می‌شوند.

ماده ۳[ویرایش]

کیفیت تشکیل و صلاحیت دادگاه‌های نظامی ۱ و ۲ و موارد لزوم ارسال پرونده به دیوان عالی کشور مانند کیفیت تشکیل و صلاحیت محاکم کیفری یک و کیفری دو می‌باشد.

ماده ۴[ویرایش]

اولویت در تصدی سمت‌های قضایی در دادگاه‌ها و دادسراهای نظامی با حقوقدانان نظامی واجد شرایط است.

ماده ۵[ویرایش]

هر گاه رئیس یا عضو علی‌البدل نسبت به مواردی از رئیس سازمان قضایی نیروهای مسلح یا رئیس سازمان قضایی حوزهٔ مربوطه درخواست مشاور کند، رئیس مکلف به اعزام مشاور است. در این صورت قبل از اتخاذ تصمیم دادگاه، مشاور مکلف است پرونده را دقیقاً مطالعه و بررسی نموده و نظر مشروح و مستدل خود را در اسرع وقت کتبا اعلام نماید.

ماده ۶[ویرایش]

در مراکز شهرستان‌ها، سازمان قضایی نیروهای مسلح استان مرکز از دادگاه و دادسرای نظامی و در شهرستان‌های مورد نیاز ناحیه دادسرای نظامی تشکیل می‌شود. تصویب تشکیلات مزبور و تعیین تعداد شعب دادسرا و دادگاه به عهده رئیس قوه قضاییه می‌باشد.

تبصره: رئیس شعبه اول دادگاه نظامی یک هر استان به عنوان رئیس سازمان قضایی استان بر کلیه شعب دادگاه و دادسرای استان نظارت و ریاست اداری خواهد داشت.

ماده ۷[ویرایش]

متهم به ارتکاب چندین جرم از انواع مختلف جرائم خاص نظامی و انتظامی در دادگاهی محاکمه می‌شود که صلاحیت رسیدگی به جرمی را دارد که مجازات آن اشد است.

ماده ۸[ویرایش]

در استان‌هایی که تراکم پرونده در حد تشکیل سازمان قضایی نیست با پیشنهاد رئیس سازمان قضایی و تصویب رئیس قوه قضاببببئیه، دادگاه نظامی دو مستقل با اختیارات همانند دادگاه حقوقی دو مستقل در امور کیفری تشکیل می‌شود.

ماده ۹[ویرایش]

نیروهای

ماده ۱۰[ویرایش]

رئیس سازمان قضایی نیروهای مسلح که ریاست شعبه یک دادگاه نظامی یک مرکز را نیز به عهده دارد، حق بازرسی و نظارت بر دادگاه‌ها و دادسراهای نظامی سراسر کشور را داشته و عنداللزوم می‌تواند به تعداد کافی معاون داشته باشد.

تبصره: رئیس سازمان قضایی نیروهای مسلح می‌تواند در موارد ضروری با موافقت قاضی رسیدگی‌کننده در دادسرا یا دادگاه مربوطه پرونده را از شعبهٔ رسیدگی‌کننده به یکی از شعب مشابه در استان دیگر احاله نماید.

ماده ۱۱[ویرایش]

اختیارات و وظایف دادستان و بازرس و دادیار دادسراهای نظامی با رعایت مقررات این قانون همان اختیارات و وظایفی است که در قانون آئین دا

ماده ۱۲[ویرایش]

کلیه قوانینی که با این قانون مغایرت دارد، ملغی است.

ماده واحده[ویرایش]

در اجرای اصل یکصد و هفتاد و دوم قانون اساسی جمهوری اسلامی و کلیه دادسراها و دادگاه‌های نظامی مستقر در سراسر کشور از ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران جدا و به وزارت دادگستری ملحق می‌گردد.

تبصره ۱: رئیس سازمان قضایی ارتش از طرف شورای عالی قضایی تعیین و به این سمت منصوب می‌شود.

تبصره ۲: عزل و نصب و تغییر محل ار قضات ارتش با پیشنهاد رئیس سازمان قضایی ارتش و به استناد بند ۳ اصل یکصد و پنجاه و هفتم قانون اساسی با شورای عالی قضایی است.

تبصره ۳: بودجهٔ سازمان همه ساله در بودجه کل کشور در ردیف مستقل ذیل ردیف دادگستری منظور خواهد شد.

تبصره ۴: کلیهٔ دارایی‌ها و اموال منقول و غیرمنقول مربوط به مراجع قضایی سابق نیروهای مسلح (اداره دادرسی ارتش، دادستانی انقلاب اسلامی ارتش، دادستانی عمومی و انقلاب پاسداران) همراه با اعتبارات مربوطه از ارتش و سپاه و سایر نیروها منتزع و به این سازمان منتقل می‌شود.

تبصره ۵: کارمندان غیرنظامی سازمان قضایی ارتش کماکان تابع قانون استخدام کشوری خواهند بود.

تبصره ۶: از این پس سازمان قضایی فوق مسئول رسیدگی به جرائم نظامی و انتظامی همه نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران، ارتش، شهربانی، ژاندارمری، سپاه، پلیس قضایی، بسیج، کمیته‌های انقلاب اسلامی و هر نیروی مسلح قانونی دیگر می‌باشد.

تبصره ۷: تشکیلات اداری سازمان توسط وزیر دادگستری و رئیس سازمان امور اداری و استخدامی و رئیس سازمان قضایی تهیه و به تصویب ریاست قوه قضاییه خواهد رسید.

تبصره ۸: از تاریخ ابلاغ و تصویب آئین‌نامه مربوط به این قانون هیچ مرجع قضایی در نیروهای مسلح جز در رابطه با این سازمان رسمیت نخواهد داشت.

تبصره ۹: از تاریخ تصویب این قانون نام سازمان قضایی ارتش به سازمان قضایی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران تغییر می‌یابد.