قانون حق حضانت فرزندان صغیر یا محجور به مادران آنها
قانون حق حضانت فرزندان صغیر یا محجور به مادران آنها. مصوب 1365 (ماده واحده)
ماده واحده
[ویرایش]حضانت فرزندان صغیر یا محجوری که پدرانشان به مقام والای شهادت رسیده و یا فوت شده باشند با مادران آنها خواهد بود و هزینه متعارف زندگی این فرزندان چنانچه از اموال خودشان باشد در اختیار ولی شرعی است و اگر از طریق بودجه دولت یا بنیاد شهید پرداخت می‌شود در اختیار مادرانشان قرار می‌گیرد مگر آنکه دادگاه صالح در موارد ادعای عدم صلاحیت مادر، حکم به عدم صلاحیت بکند.
تبصره 1
[ویرایش]مقصود از محجور در این قانون مجنون یا سفیه‌ای است‌که حجرش متصل به صغر باشد.
تبصره 2
[ویرایش]ازدواج مادرانی که در ماده واحده ذکر شده است مانع ازحق حضانت آنها نمی‌گردد.
تبصره 3
[ویرایش]حدود هزینه متعارف توسط دادگاه معین و به مادر یا نماینده قانونی او پرداخت خواهد شد.
تبصره 4
[ویرایش]در مواردی که تعیین حدود هزینه متعارف یا عدم‌صلاحیت مادر به فرزندان شهدا، در دادگاه مطرح باشد بنیاد موظف است کارشناس خود را به دادگاه معرفی کند.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و چهار تبصره در جلسه روز یکشنبه ششم مرداد ماه یکهزار و سیصد و شصت و چهار مجلس‌شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 13/5/1364 به تایید شورای نگهبان رسیده است.
منبع:
[ویرایش]سایت حقوق ایران (با اصلاح نادرستی املایی و ساختاربندی زنجیره وار)