فرهنگ نفیسی/آبریزان
آبریزان (āb-rizān) ا. پ. روز سیزدهم تیر ماه قدیم که در آن روز جشن گیرند و آب و گلاب بروی یکدیگر پاشند. گویند در زمان فیروز پادشاه ساسانی جد نوشیروان خشک سالی سخت پدید آمد در این روز بطلب باران بیرون شد و دعا کرد ابر باریدن گرفت مردم جشن کرده بروی یکدیگر آب و گلاب پاشیدند و بحکم پادشاه در آن زمین آتشکده‌ای بنا کرده و کام فیروز نام نهادند.