فخرالدین عراقی (غزلیات)/کجایی، ای دل و جانم، که از غم تو بجانم

از ویکی‌نبشته
فخرالدین عراقی (غزلیات) از فخرالدین عراقی
(کجایی، ای دل و جانم، که از غم تو بجانم)
  کجایی، ای دل و جانم، که از غم تو بجانم بیا، که بی رخ خوب تو بیش می‌نتوانم  
  بیا، ببین، نه همانا که زنده خواهم ماندن تو خود بگوی که: بی تو چگونه زنده بمانم؟  
  چگونه باشد در دام مانده حیران صید ز جان امید بریده؟ ز دوری تو چنانم  
  هوات تا ز من دلشده چه برد؟ چه گویم جفات تا به من غمزده چه کرد؟ چه دانم؟  
  ببرد این دل و اندر میان بحر غم افگند سپرد آن به کف صد بلا و رنج روانم  
  بلا به پیش خیال تو گفت دوش دل من که: پای پیشترک نه، ز خویشتن برهانم  
  ز گوشه‌ای غم تو گفت: می‌خورم غم کارت ز جانبی ستمت گفت: غم مخور که در آنم  
  درین غمم که: عراقی چگونه خواهد مردن؟ ندیده سیر رخ تو، برای او نگرانم