فخرالدین عراقی (غزلیات)/کجایی، ای دل و جانم، که از غم تو بجانم

by فخرالدین عراقی

	کجایی، ای دل و جانم، که از غم تو بجانم			بیا، که بی رخ خوب تو بیش می‌نتوانم
	بیا، ببین، نه همانا که زنده خواهم ماندن			تو خود بگوی که: بی تو چگونه زنده بمانم؟
	چگونه باشد در دام مانده حیران صید			ز جان امید بریده؟ ز دوری تو چنانم
	هوات تا ز من دلشده چه برد؟ چه گویم			جفات تا به من غمزده چه کرد؟ چه دانم؟
	ببرد این دل و اندر میان بحر غم افگند			سپرد آن به کف صد بلا و رنج روانم
	بلا به پیش خیال تو گفت دوش دل من			که: پای پیشترک نه، ز خویشتن برهانم
	ز گوشه‌ای غم تو گفت: می‌خورم غم کارت			ز جانبی ستمت گفت: غم مخور که در آنم
	درین غمم که: عراقی چگونه خواهد مردن؟			ندیده سیر رخ تو، برای او نگرانم