| | | | | | |
| |
همی گردم به گرد هر سرایی |
|
نمی‌یابم نشان دوست جایی |
|
| |
وگر یابم دمی بوی وصالش |
|
نیابم نیز آن دم را بقایی |
|
| |
وگر یک دم به وصلش خوش برآرم |
|
گمارد در نفس بر من بلایی |
|
| |
وگر از عشق جانم بر لب آید |
|
نگوید: چون شد آخر مبتلایی؟ |
|
| |
چنان تنگ آمدم از غم که در وی |
|
نیابی خوشدلی را جایگایی |
|
| |
عجب زین محنت و رنج فراوان |
|
که چون می‌باشد اندر تنگنایی؟ |
|
| |
ازین دریای بی‌پایان خون خوار |
|
برون شد کی توان بی‌آشنایی؟ |
|
| |
مشامم تا ازو بویی نیابد |
|
نیابد جان بیمارم شفایی |
|
| |
مرا یاری است، گر خونم بریزد |
|
نیارم خواست از وی خون بهایی |
|
| |
غمش گوید مرا: جان در میان نه |
|
ازین خوشتر شنیدی ماجرایی؟ |
|
