فخرالدین عراقی (غزلیات)/نیم چون یک نفس بی غم دلم خون خوار اولیتر
ظاهر
نیم چون یک نفس بی غم دلم خون خوار اولیتر | ندارم چون دلی خرم، تنی بیمار اولیتر | |||||
نیابد هر که دلداری، چو من زار و حزین اولی | نبیند هر که غمخواری، چو من غمخوار اولیتر | |||||
دلی کز یار خود بویی نیابد تن دهد بر باد | چنین دل در کف هجران اسیر و زار اولیتر | |||||
وصال او نمییابم، تن اندر هجر او دارم | به شادی چون نیم لایق، مرا تیمار اولیتر | |||||
چو درد او بود درمان، تن من ناتوان خوشتر | چو زخم او شود مرهم، دلم افگار اولیتر | |||||
چو روزی من از وصلش همه تیمار و غم باشد | به هر حالی مرا درد و غم بسیار اولیتر | |||||
دلا، چون عاشق یاری، به درد او گرفتاری | همی کن ناله و زاری، که عاشق زار اولیتر | |||||
هر آنچه آرزو داری برو از درگه او خواه | ز هر در، کان زند مفلس، در دلدار اولیتر | |||||
عراقی، در رخ خوبان جمال یار خود میبین | نظر چون میکنی باری به روی یار اولیتر |