فخرالدین عراقی (غزلیات)/سر به سر از لطف جانی ساقیا
ظاهر
سر به سر از لطف جانی ساقیا | خوشتر از جان چیست؟ آنی ساقیا | |||||
میل جانها جمله سوی روی توست | رو، که شیرین دلستانی ساقیا | |||||
زان به چشم من درآیی هر زمان | کز صفا آب روانی ساقیا | |||||
از می عشق ار چه سرمستی، مکن | با حریفان سرگرانی ساقیا | |||||
وعدهای میده، اگر چه کج بود | کز بهانه در گمانی ساقیا | |||||
بر لب خود بوسه ده، آنگه ببین | ذوق آب زندگانی ساقیا | |||||
از لطافت در نیابد کس تو را | زان یقینم شد که جانی ساقیا | |||||
گوش جانها پر گهر شد، زانکه تو | از سخن در میچکانی ساقیا | |||||
در دل و چشمم ز حسن و لطف خویش | آشکارا و نهانی ساقیا | |||||
نیست در عالم عراقی را دمی | بر لب تو کامرانی ساقیا |