فخرالدین عراقی (غزلیات)/ترک من، ای من غلام روی تو
ظاهر
ترک من، ای من غلام روی تو | جمله ترکان جهان هندوی تو | |||||
لعل تو شیرینتر از آب حیات | زان بگو خوشتر چه باشد؟ روی تو | |||||
خرم آن عاشق، که بیند آشکار | بامدادان طلعت نیکوی تو | |||||
فرخ آن بیدل، که یابد هر سحر | از گل گلزار عالم بوی تو | |||||
حیف نبود ما چنین تشنه جگر؟ | و آب حیوان رایگان در جوی تو | |||||
دل گرفتار کمند زلف تو | جان شکار غمزهی جادوی تو | |||||
غمزهی خونخوار تو کرد آنچه کرد | تا چه خواهد کرد با ما خوی تو؟ | |||||
من چو سر در پای تو انداختم | بر سر آیم عاقبت چون موی تو | |||||
چون دل من در سر زلف تو شد | هم شود گه گاه همزانوی تو | |||||
هم ببیند جان جمال تو عیان | چون نهان شد در خم گیسوی تو | |||||
هم زمان جایی دگر سازی مقام | تا نیابد کس نشان و بوی تو | |||||
هر نفس جایی دگر پی گم کنی | تا عراقی ره نیابد سوی تو |