فخرالدین عراقی (غزلیات)/با عشق عقل‌فرسا دیوانه‌ای چه سنجد؟
| با عشق عقل‌فرسا دیوانه‌ای چه سنجد؟ | با شمع روی زیبا پروانه‌ای چه سنجد؟ | |||||
| پیش خیال رویت جانی چه قدر دارد؟ | با تاب بند مویت دیوانه‌ای چه سنجد؟ | |||||
| با وصل جان‌فزایت جان را چه آشنایی؟ | در کوی آشنایی بیگانه‌ای چه سنجد؟ | |||||
| چون زلف برفشانی عالم خراب گردد | دل خود چه طاقت آرد؟ویرانه‌ای چه سنجد؟ | |||||
| گرچه خوش است و دلکش کاشانه‌ای است جنت | در جنت حسن رویت کاشانه‌ای چه سنجد؟ | |||||
| با من اگر نشینی برخیزم از سر جان | پیش بهشت رویت غم خانه‌ای چه سنجد | |||||
| گیرم که خود عراقی، شکرانه، جان فشاند | در پیش آن چنان رو، شکرانه‌ای چه سنجد؟ | |||||