| | | | | | |
| |
داشت هر ذاتی، چو در علم ازل |
|
خواهش خود را به نوعی از عمل |
|
| |
بالسان حال کرد از حق سال |
|
تا میسر سازدش در لایزال |
|
| |
گر میسر خیر شد، توفیق دان |
|
گر میسر شر بشد، خذلانش خوان |
|
| |
نی میسر این جز الحان سال |
|
گرچه بی‌مسول فعل آمد محال |
|
| |
لوم، پس عائد به اهل شر بود |
|
ذیل عدل حق، از آن اطهر بود |
|
| |
لم این مرموز اسرار خداست |
|
خوض دادن عقل را، در وی خطاست |
|
| |
گر به علم و حکمت حق قائلی |
|
بر تو منحل می‌شود، بی‌مشکلی |
|
| |
ورنه اول رو تتبع کن علوم |
|
خاصه، تشریح و ریاضی و نجوم |
|
| |
بین چه حکمتهاست در دور سپهر |
|
بین چه حکمتهاست در تنویر مهر |
|
| |
بین چه حکمتهاست در خلق جهان |
|
بین چه حکمتهاست در تعلیم جان |
|
| |
بین چه حکمتهاست در خلق نبات |
|
بین چه حکمتهاست در این میوه‌جات |
|
| |
صافی این علمها خواهی اگر |
|
رو به «توحید مفضل» کن نظر |
|
| |
کاندر آن از خان علم اله |
|
بشنوی با حق، بیان ای مرد راه |
|
| |
علم و دانش، جمله ارث انبیاست |
|
انبیا را علم، از نزد خداست |
|
| |
خواندن صوری نشد صورت پذیر |
|
از معانی تنیست دانا را گزیر |
|
| |
نفس چون گردد مهیای قبول |
|
علم از ایشان می‌کند در پی نزول |
|
| |
غایتش، گاهی میانجی حاصل است |
|
مثل عقلی کاو به ایشان واصل است |
|
| |
عقل از بند هوی چون وارهد |
|
روی وجهت سوی علیین کند |
|
| |
انبیا را چیست تعلیم عقول؟ |
|
گوش کن گر نیستی ز اهل فضول |
|
| |
کشف سر است آنچه بتوانند دید |
|
نقل ذکر است آنچه باشدشان شنید |
|
