| | | | | | |
| |
ای لوای اجتهاد افراشته |
|
روزه‌ی هر روز، عادت ساخته |
|
| |
اهل وحدت را به شقوت کرده حکم |
|
بسته‌شان در ربقه‌ی صم و بکم |
|
| |
هان، مشو مغرور بر افعال خود |
|
هان مشو مسرور بر احوال خود |
|
| |
این عبادتهای تو مقبول نیست |
|
تا ندانی عاقبت، کار تو چیست |
|
| |
ای بسا نعلی که وارون بسته شد |
|
شیشه‌ی امن نفوس اشکسته شد |
|
| |
گبر چندین ساله‌ای در حین نزع |
|
کرد بر حقیقت اسلام، قطع |
|
| |
عابدی با شد و مد و کش و فش |
|
بهر ترسا بچه‌ای شد، باده‌کش |
|
| |
کار با انجام کار است و سرشت |
|
ختم کاشف، از سرشت خوب و زشت |
|
| |
ای بسا بدطینت و نیکوخصال |
|
ای بسا خوش طینت و ناخوش فعال |
|
| |
طینت بد، آنکه در علم ازل |
|
رفته از وی ختم بر کفر و دغل |
|
