| | | | | | |
| |
ای خوشا نفسی که شد در جستجو |
|
بس تفحص کرد حق را کو به کو |
|
| |
در همه حالات، حق منظور داشت |
|
حق ورا دانست، ناحق را گذاشت |
|
| |
گر چنینی، هر کتابی را بخوان |
|
عاقبت، مأجوری خود را بدان |
|
| |
ورنه حق مقصود داری ای خبیث |
|
بر تو حجت باشد این علم حدیث |
|
| |
رو تتبع کن وجود رأیها |
|
تا شوی واقف مکانهای خطا |
|
| |
این چنین فرموده، شاه علم و دین |
|
هادی عرفان، امیرالممنین |
|
| |
هان، نگویی فلسفه، کل حق بود |
|
آنکه گوید، کافر مطلق بود |
|
| |
آری! از وی می‌کند در دل خطور |
|
بس معانی کز دهانت بوده دور |
|
| |
چون تصور کردش آنکو المعی است |
|
دید دانست آنچه خود را واقعی است |
|
| |
چون تواند کرد عقل اثبات شیء |
|
تا نمی‌فهمند شرح رسم وی |
|
| |
هم برین منوال دان ابطال آن |
|
این بود قانون عقل جاودان |
|
