شیخ بهائی (مثنویات پراکنده)/روح بخشی، ای نسیم صبحدم
| روح بخشی، ای نسیم صبحدم | خود مگر می‌آیی از ملک عجم | |||||
| تازه گردید از تو درد اشتیاق | می‌رسی گویا ز اقلیم عراق | |||||
| مرده‌ی صد ساله یابد از تو جان | تو مگر کردی گذر از اصفهان | |||||
| روح بخشی، ای نسیم صبحدم | خود مگر می‌آیی از ملک عجم | |||||
| تازه گردید از تو درد اشتیاق | می‌رسی گویا ز اقلیم عراق | |||||
| مرده‌ی صد ساله یابد از تو جان | تو مگر کردی گذر از اصفهان | |||||