شبستری (گلشن‌راز)/نبوت را ظهور از آدم آمد
| نبوت را ظهور از آدم آمد | کمالش در وجود خاتم آمد | |||||
| ولایت بود باقی تا سفر کرد | چو نقطه در جهان دوری دگر کرد | |||||
| ظهور کل او باشد به خاتم | بدو گردد تمامی دور عالم | |||||
| وجود اولیا او را چو عضوند | که او کل است و ایشان همچو جزوند | |||||
| چو او از خواجه یابد نسبت تام | از او با ظاهر آید رحمت عام | |||||
| شود او مقتدای هر دو عالم | خلیفه گردد از اولاد آدم | |||||