سیف فرغانی (قصاید و قطعات)/دلبرا تا تو یار خویشتنی
ظاهر
دلبرا تا تو یار خویشتنی | در پی اختیار خویشتنی | |||||
بیقرارند مردم از تو و تو | همچنان برقرار خویشتنی | |||||
عالم آیینهی جمال تو شد | هم تو آیینهدار خویشتنی | |||||
با چنین زلف و رخ نه فتنهی ما | فتنهی روزگار خویشتنی | |||||
تو منقش بسان دست عروس | از رخ چون نگار خویشتنی | |||||
زینت تو ز دست غیری نیست | تو چو گل از بهار خویشتنی | |||||
در شب زلف خود چو مه تابان | از رخ چون بهار خویشتنی | |||||
من هزار توام به صد دستان | گلستان هزار خویشتنی | |||||
کس به تو ره نمیبرد، هم تو | حاجب روز بار خویشتنی | |||||
کار تو کس نمیتواند کرد | تو به خود مرد کار خویشتنی | |||||
بار تو دل به قوت تو کشد | پس تو حمال بار خویشتنی | |||||
من کیم در میانه واسطهای | ور نه تو دوستدار خویشتنی ... |