| | | | | | |
| |
ای قوم درین عزا بگریید |
|
بر کشته‌ی کربلا بگریید |
|
| |
با این دل مرده خنده تا چند |
|
امروز درین عزا بگریید |
|
| |
فرزند رسول را بکشتند |
|
از بهر خدای را بگریید |
|
| |
از خون جگر سرشک سازید |
|
بهر دل مصطفی بگریید |
|
| |
وز معدن دل به اشک چون در |
|
بر گوهر مرتضی بگریید |
|
| |
با نعمت عافیت به صد چشم |
|
بر اهل چنین بلا بگریید |
|
| |
دلخسته‌ی ماتم حسینید |
|
ای خسته دلان، هلا! بگریید |
|
| |
در ماتم او خمش مباشید |
|
یا نعره زنید یا بگریید |
|
| |
تا روح که متصل به جسم است |
|
از تن نشود جدا بگریید |
|
| |
در گریه سخن نکو نیاید |
|
من میگویم شما بگریید |
|
| |
بر دنیی کم بقا بخندید |
|
بر عالم پر عنا بگریید |
|
| |
بسیار درو نمی‌توان بود |
|
بر اندکی بقا بگریید |
|
| |
بر جور و جفای آن جماعت |
|
یک دم ز سر صفا بگریید |
|
| |
اشک از پی چیست تا بریزید |
|
چشم از پی چیست تا بگریید |
|
| |
در گریه به صد زبان بنالید |
|
در پرده به صد نوا بگریید |
|
| |
تا شسته شود کدورت از دل |
|
یک دم ز سر صفا بگریید |
|
| |
نسیان گنه صواب نبود |
|
کردید بسی خطا بگریید |
|
| |
وز بهر نزول غیث رحمت |
|
چون ابر گه دعا بگریید |
|
