کلیات سعدی/بوستان/باب چهارم/یکی قطره باران ز ابری چکید
ظاهر
(تغییرمسیر از سعدی (باب چهارم در تواضع)/یکی قطره باران ز ابری چکید)
یکی قطره باران ز ابری چکید | خجل شد چو پهنای دریا بدید | |||||
که جائیکه دریاست من کیستم؟ | گر او هست حقا که من نیستم | |||||
چو خود را بچشم حقارت بدید | صدف در کنارش بجان پرورید | |||||
سپهرش بجائی رسانید کار | که شد نامور لؤلؤ شاهوار | |||||
بلندی از آن یافت کو پست شد | در نیستی کوفت تا هست شد | |||||
تواضع کند هوشمند گزین | نهد شاخ پر میوه سر بر زمین[۱] |
- ↑ این بیت در بعضی از نسخهها در اینجا نیست و در جای دیگریست.