رباعیهای مهستی گنجوی/رباعی شمارهٔ ۲۳
ظاهر
گیسو به سر زلف تو در خواهم بست | تا بنشینی چو دوش نگریزی مست | |||||
پیش از مستی هر آنچم اندر دل هست | میگویم تا باز نگوئی شد مست |
گیسو به سر زلف تو در خواهم بست | تا بنشینی چو دوش نگریزی مست | |||||
پیش از مستی هر آنچم اندر دل هست | میگویم تا باز نگوئی شد مست |