رباعیهای مهستی گنجوی/رباعی شمارهٔ ۱۸۷
ظاهر
شفتالوی آبدارت ای سرو سهی | آمد ز ره بوسه به دندان رهی | |||||
سیب زنخت در دل من نار افکند | زین سوخته ناید پس از این بوی همی |
شفتالوی آبدارت ای سرو سهی | آمد ز ره بوسه به دندان رهی | |||||
سیب زنخت در دل من نار افکند | زین سوخته ناید پس از این بوی همی |