رباعیهای مهستی گنجوی/رباعی شمارهٔ ۱۷۶
ظاهر
گر زانکه چو خاک ره ستمکش باشی | چون باد همیشه در کشاکش باشی | |||||
زنهار ز دست ناکسان آب حیات | بر لب مچکان گرچه در آتش باشی |
گر زانکه چو خاک ره ستمکش باشی | چون باد همیشه در کشاکش باشی | |||||
زنهار ز دست ناکسان آب حیات | بر لب مچکان گرچه در آتش باشی |