رباعی‌های مهستی گنجوی/رباعی شمارهٔ ۱۷
| ایام چو آتشکده از سینهٔ ماست | عالم کهن از وجود دیرینهٔ ماست | |||||
| اینک به مثل چو کوزه‌ای آب خوریم | از خاک برادران پیشینهٔ ماست | |||||
| ایام چو آتشکده از سینهٔ ماست | عالم کهن از وجود دیرینهٔ ماست | |||||
| اینک به مثل چو کوزه‌ای آب خوریم | از خاک برادران پیشینهٔ ماست | |||||